دل از سفید گشتن مو ناامید شد
عالم سیه به چشمم ازین پی سفید شد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
دل از سفید گشتن مو ناامید شد
عالم سیه به چشمم ازین پی سفید شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت بیان می‌کند که دلش از سفیدی موها ناامید شده و به خاطر این تغییر، دنیا را برایش تیره و تار و ناامید کننده می‌بیند. به عبارتی، سفیدی موها نشانه‌ای از پیری و عدم امید به زندگی را در ذهن او تداعی کرده است.
هوش مصنوعی: دل وقتی که موهایم سفید شد، دیگر به هیچ چیز امیدوار نیست. دنیا به چشمم تیره و تار است، اما به خاطر این سفیدی موها، از آن سیاهی‌ها کمی روشن‌تر شده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
موی سپید چیست ندانی زبان مرگ
زیرا که هر که دید ز خود ناامید شد
دی از زبان حال همیگفت با دلم
چیزی که جان ز ترس چو از باد بید شد
گفتا که برگ مرگ بساز ارنخفته‌ای
[...]
پیری مگو مرا ز جوانی پدید شد
در راه مرگ، دیده عمرم سفید شد
نخل مرا شکوفهٔ صبح امید شد
تا چشم انتظار به راهش سپید شد
کرب و بلا چو منزل شاه شهید شد
دنیای بی ثبات به کام یزید شد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.