صبح از اثر چغانه برخیز
سرمست می شبانه برخیز
عمری ست نشسته ام به راهت
با جلوه عاشقانه برخیز
جان راست هوای وصل جانان
ای تن، تو ازین میانه برخیز
دامی به زمین فکنده زلفش
ای بلبل از آشیانه برخیز
صد تیر ملامت از کمان جست
ای دل ز پی نشانه برخیز
تا پای خم آمدیم ساقی
با همّت خسروانه برخیز
باید برخاست از سر جان
بگذار حزین بهانه، برخیز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از معشوق خود خواسته تا با شوق و نشاط از خواب برخیزد و به او بپیوندد. او بیان می‌کند که مدت‌هاست در انتظار او نشسته و اکنون زمان آن رسیده که با عشق و محبت به وصالی دست یابند. شاعر از عاشقانه‌های زندگی و زیبایی‌های معشوق صحبت می‌کند و بیداری، شور و حال را به تصویر می‌کشد. همچنین به بررسی درد و رنج‌هایی می‌پردازد که دل عاشق از آنها رنج می‌کشد و در نهایت از معشوق دعوت می‌کند تا همچون خمره‌ای از می، زندگی را پررنگ‌تر کنند و از غم و بهانه‌های حزین دور شوند.
هوش مصنوعی: صبح فرارسیده و تاثیر خواب و شب‌زنده‌داری را پشت سر بگذار. با شادی و سرخوشی از خواب بیدار شو و به زندگی تازه‌ای قدم بگذار.
هوش مصنوعی: سال‌هاست که منتظر تو هستم، با عشق و جذبه‌ای خاص، لطفاً بیدار شو و به من بپیوند.
هوش مصنوعی: به زندگی حقیقی و عاطفی خود توجه کن و خودت را از این حالت عادی و بی‌سر و سامان جدا کن.
هوش مصنوعی: ای بلبل، زلف زیبای او که مانند دام بر زمین افتاده است، تو باید از آشیانه‌ات بیرون بیایی.
هوش مصنوعی: ای دل، دیگر از ملامت و انتقاد دیگران نترس؛ از جایی که نشانه‌ات را می‌خواهی، حرکت کن و به سوی هدف بشتاب.
هوش مصنوعی: ما به پای خم آمدیم، ساقی! با اراده‌ای از سوی شاهانه بپا خیز.
هوش مصنوعی: باید از دل مشکلات و غم‌ها بیرون بیایی و بدون بهانه‌ای، آماده حرکت و تلاش شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ساقی زره بهانه برخیز
پیش آرمی مغانه برخیز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.