پیغام غنچه با دم مشکل گشای کیست؟
بوی گل گسسته عنان در هوای کیست؟
بر گرد اوست کعبه و بتخانه در طواف
دولتسرای دل حرم کبریای کیست؟
سنبل به بر، بنفشه در آغوش می کشد
این نکهت از بهار خط مشکسای کیست؟
ز افغان شکیب نیست در آتش سپند را
مهر زبان دل، نگه سرمه سای کیست؟
از دور، سیل حادثه بوسد زمین عجز
محکم اساس عشق، ندانم بنای کیست؟
هر دل که هست، لاله صفت داغدار اوست
بیگانه خوی ما به جهان، آشنای کیست؟
انگشت شاخه ها به شهادت بلند شد
گل سایه پرور کف معجزنمای کیست؟
ما تشنه لب، ز آتش حسرت فسرده جان
یاقوت جانفزای تو آب بقای کیست؟
خون در دلم ز جلوهٔ گل جوش می زند
باغ و بهار آینه دار لقای کیست؟
کام حزین خسته به یک نوشخند داد
این مرحمت ز غنچهٔ رنگین ادای کیست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی عشق و زیبایی‌های موجود در جهان می‌پردازد. شاعر با تصاویر شاعرانه و کنایی، از زیبایی گل‌ها و نعمت‌های زندگی سخن می‌گوید و از کیستی و هویت آنها سؤال می‌کند. او به وصف شرایط عاشقانه و درد و شوق درونی‌اش می‌پردازد و از عشق به عنوان یک حقیقت عمیق و جاوید یاد می‌کند. به طور کلی، این اشعار به نوعی به جست‌وجوی معرفت و حقیقت پرداخته و عشق و زیبایی را در کانون توجه قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: پیام غنچه که هنوز شکفته نشده است، با چه کسی می‌تواند در میان گذاشته شود؟ عطر گل که در فضا پخش شده، متعلق به چه کسی است؟
هوش مصنوعی: هر چیزی که به دور او می‌چرخد، کعبه و بتخانه هستند و در گردش و طواف، کاخ محبت و دل به حرم بزرگ او تعلق دارد. سوال این است که این مقام و جایگاه بزرگ متعلق به کیست؟
هوش مصنوعی: سنبل در آغوش بنفشه است و این عطر و خوشبویی که از بهار به مشام می‌رسد، نشان از کیست؟
هوش مصنوعی: در دل دیوانگی، شعله‌ای وجود دارد که به آسانی خاموش نمی‌شود. همچنین، در میان درد و رنج، عشق و محبت نهفته است. کسی که تاب و توان تحمل این آتش را ندارد، ممکن است به خود بیندیشد که چه کسی می‌تواند او را از این حس عمیق نجات دهد.
هوش مصنوعی: از دور، حوادث و اتفاقات با شدت بر زمین می‌افتند و نشان می‌دهند که عشق بر اساس و پایه‌اش کمرنگ شده است؛ اما نمی‌دانم که این ساختار ضعیف عشق از کی شکل گرفته است.
هوش مصنوعی: هر دل مثل لاله‌ای است که در سوگ و اندوه قرار دارد. در این دنیا، آیا کسی هست که به ما نزدیک باشد و با ما آشنا باشد؟
هوش مصنوعی: در این بیت، اشاره به زیبایی و شکوفایی درختان و گل‌هاست. انگشتان شاخه‌ها به نوعی به سمت آسمان رفته و از زیبایی و وجود خود شهادت می‌دهند. این گل که سایه‌ای از زندگی و زیبایی را به وجود آورده، به همراه کف دست‌هایی که معجزه می‌سازند، وجود و تاثیر خود را نشان می‌دهد. به عبارتی، طبیعت و موجودات زنده در حال حاضر شدن و تاکید بر جادوی زندگی و زیبایی هستند.
هوش مصنوعی: ما با دل پر از حسرت و عطش زندگی می‌کنیم و از دردهای درون خود رنج می‌بریم. روشنایی و زیبایی وجود تو، مانند جواهری گرانبهاست. حالا مشخص نیست که چه چیزی می‌تواند ما را به بقای واقعی برساند.
هوش مصنوعی: در دل من احساساتی پرشور و شوق به خاطر زیبایی و جلوهٔ گل در حال جوشیدن است. این زیبایی باغ و بهار را به نمایش می‌گذارد و مرا به فکر این می‌اندازد که این همه زیبایی متعلق به چه کسی است؟
هوش مصنوعی: دل غمگین و خسته من با یک لبخند شاداب شد. این لطف و محبت از کدام گل زیبا و رنگین است؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
موج و حباب و قطره درین بحر ما یکیست
نقش و حباب گرچه هزارند با یکیست
درمان درد دل چه کنم ای عزیز من
از دوست می رسد همه درد و دوا یکیست
ما و شرابخانه و رندان باده نوش
[...]
عالم تمام نوحه‌کنان از برای کیست؟
دوران سیاه‌پوش چنین در عزای کیست؟
نیلی چواست خیمة نه توی آسمان؟
جیب افق دریده زدست جفای کیست؟
دیگر غم که گونه خورشید را شکست؟
[...]
بر کوهسار انی انا الله ندای کیست
در کثرت این ترانه وحدت صدای کیست
آواز آشناست ولی آشنای کیست
از هر چه هست کرده ظهور این لقای کیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.