یا رب این غنچه دهن مست ز میخانهٔ کیست؟
عهد و پیمان لبش با لب پیمانهٔ کیست؟
دست بی باک که با سنبل او گستاخ است
طرّه ی خم به خمش در شکن شانهٔ کیست؟
بادهٔ ناب، چنین هوش نمی پردازد
دلم از خود شده جلوه مستانه کیست؟
ناله ای هست ز پی قافلهٔ ناز تو را
این جرس نیست، ندانم دل دیوانه کیست؟
جلوه، زد جوش حزین ، از دل نازک ما را
آخر این شیشه ببینید پریخانهٔ کیست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عشق و شوق به معشوق است. شاعر با نگاهی شاعرانه و رمزآلود از زیبایی‌های محبوب خود سخن می‌گوید. او به غنچه‌ای اشاره می‌کند که در حال مستی است و به دنبال شناخت پیمان لب و باده ناب می‌گردد. شاعر به ویژگی‌های ظاهری محبوب و تاثیر آن بر دل خود اشاره می‌کند و احساسات عاشقانه‌اش را در برابر این زیبایی‌های دل‌فریب بیان می‌کند. همچنین، او به ناله‌ها و احساسات درونی‌اش اشاره دارد و از جستجوی خوشی و زیبایی در معشوق می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای پروردگار، این غنچه که لب‌هایش تحت تاثیر شراب است، متعلق به کدام میخانه است؟ و پیمان و عهد لب‌هایش با کدام پیمانه برقرار است؟
هوش مصنوعی: آن دست جسور که با دختر زیبا و خوشبختی در ارتباط است، چه کسی است که موهای خمیده‌اش را با چین و پیچ در شانه اش سامان می‌دهد؟
هوش مصنوعی: شراب خالصی که می‌نوشم، این گونه باعث پریشانی ذهنم نمی‌شود. دلم از خودش بیرون آمده و حالا می‌پرسم کیست که این گونه مست و شاداب است؟
هوش مصنوعی: صدای ناله‌ای وجود دارد که از دنباله‌ی جماعت دل‌باخته‌ی تو به گوش می‌رسد. اما این صدای جرس نیست و نمی‌دانم این دل دیوانه که به درد می‌افتد، متعلق به کیست.
هوش مصنوعی: جذبه‌ای از دل حساس ما به وجود آمده است، حالا بیایید ببینید در این شیشه، عالم زیبایی‌های کیست؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.