علی محمّدی
علی محمّدی در ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۴۴ در پاسخ به فرهاد دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۶ - متابعت نصاری وزیر را:
حکایتش رو
حضرت سعدی
آورده خلیفه و مجنون
کاش آنان که
عیب من جستن
رخت. ای دلستان
بدیدندی...~🔭√
تا که بی خویشتن
به پیش نظرت
دست و ترنج،
با هم بریدندی
البته استاد سخن
شیخ اجل💎💙
حضرت سعدی🧭
جور دیگه سروده
این چهار مصرع رو
علی محمّدی در ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۱۶ در پاسخ به حامد کهن دل دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۶ - متابعت نصاری وزیر را:
گرش بازم بفرمایی
به فرق سر دوان باشد
علی محمّدی در ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۹ در پاسخ به امین کیخا دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۶ - متابعت نصاری وزیر را:
اصلاً به نوعی
پیر و مراد و انسان کامل امام زمان جیزس اشعیا ارقیا موش امام زمان
فقط در حالت خواب می‌تونی ببینیشون یعنی اگر در خواب اومدن و دیدی پیغامو می‌گیری و سروشو می‌گیری و به راهت ادامه میدی وگرنه تو بیداری امکان نداره که بتونی پیداش کنی
علی محمّدی در ۴ ماه قبل، یکشنبه ۱۰ دی ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۰۶ در پاسخ به امین کیخا دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۶ - متابعت نصاری وزیر را:
جناب کخا
تامل برانگیز بود
علی محمّدی در ۸ ماه قبل، یکشنبه ۵ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۲۰:۴۶ در پاسخ به Hamishe bidar دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۵:
عتیبة یعنی سرزنش
و عتیب ممال عتاب است
ممال - [مُ] (ع ص) اماله کرده شده، یعنی الف را یاء و فتحه را کسره خوانده. (ناظم الاطباء). کلمه ای که در آن صورت «آ» به «ای» تبدیل شده باشد، چون: حجیب، کتیب و رکیب که ممال حجاب، کتاب و رکاب است.
مذمت در مقابل محمدت
محمدت - [مَ مَ دَ / مَ مِ دَ] (ع اِ) ستایش و مدح و ثنا و ذکر خیر و نیک نامی. (ناظم الاطباء). محمده. آنچه بدان ستوده و مدح شوند. ج، محامد.
تأدیب و تأدیت
عتاب و خطاب
عتابة و خطابة
عتیب و خطیب
عتیبت و خطیبت
علی محمّدی در ۸ ماه قبل، شنبه ۴ شهریور ۱۴۰۲، ساعت ۰۸:۴۸ در پاسخ به nabavar دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵:
از نزاع روم و یونان و عرب
حل نشد اشکال انگور و عنب
تا سلیمان لسین معنوی
در نیاید بر نخیزد این
دوی
علی محمّدی در ۱۱ ماه قبل، شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۳:۳۸ در پاسخ به علی پلنگ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۵:
دقیقاً درست میفرمائید
چون نه تنها سیف فرغانی و
فروغی و خانلری و فروزانفر
حتی همین سایت گنجور هم
ندانسته که مطلع،
(طماعت) است
نه طراوت.
ولی چون قبلاً هم توضیح داده بودم و اشاره شده بود به تحریف و علتهای آن ولی متاسفانه سایت گنجور مرا مسدود کرد و اصل موضوع رو پاک کرد.
در هر صورت اصل غزل بدینگونه است
ای طماعت برده از فردوس اعلی روی تو
....
...
تا رسم غازی می نهد
در عشقبازی رای من
کوس غارت می زند
در ملک تقوی، روی تو
ابیات ۱۲ و ۱۱ هم الحاقی
و حرف مفتی بیشتر نیست
حالا علت و چرایی تغییر
کلمات و الحاق ابیات
دلیل خاص و مرض
مغرضانی است که
اینجا چند بار نوشتم
و حذف شد