احسان بهزادنژاد
احسان بهزادنژاد در ۱ سال و ۱۰ ماه قبل، جمعه ۶ خرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۲۴ در پاسخ به آرش آریامنش دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۰۱:
عالی. بسیار زیبا
احسان بهزادنژاد در ۵ سال و ۱۰ ماه قبل، چهارشنبه ۶ تیر ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۳۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۸:
فکر می کنم بیت آخر اینطوری معنی بشود:
چه بسا که وقتی کار یا صحبت یا بهانه ی مصاحبت تمام می شد، دوباره نقصانی یا بهانه ای پیش می کشیدم تا آن صنم نگوید که: وقت دیدار تمام شد
احسان بهزادنژاد در ۷ سال و ۵ ماه قبل، چهارشنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۲۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۵:
در این غزل سعدی دوبار از و هر دوبار در ابتدای مصرع دوم استفاده کرده : ... هزار سال برآید همان نخستینی
...هزار تلخ بگویی هنوز شیرینی
انگار این غزل سعدی رویکردی همراه با تداوم و دیر اندیشی دارد
انگار محبوب دیرینه ای در میان آن شاهد های بیت اول بوده که دیر زمانی بر مقام خود باقی مانده
احسان بهزادنژاد در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۵ فروردین ۱۳۹۱، ساعت ۰۸:۰۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴:
گویند نظر به روی خوبان
نهی ست نه این نظر که ماراست
شبیه این بیت در غزلی دیگر می فرماید:
تو همین مگوی سعدی که نظر گناه باشد
گنه است بر گرفتن نظر از چنین جمالی
ای کاش می نوانستم معنی دقیق این نوع نظر خاص سعدی را دریابم. آیا این یک نظر فبزیکی است که در واقعیت رخ می دهد؟ اگر اینگونه باشد با این بیت در غزلی دیگر تناقض دارد که:
دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا ندانند حریفان که تو منظور منی
پس قاعدتا نظری به غیر از نگاه کردن معمول و مستقیم باشد. شاید چیزی از جنس خیال و یا کشف!