گنجور

حاشیه‌گذاری‌های رامین آلیاری

رامین آلیاری


رامین آلیاری در ‫۶ ماه قبل، جمعه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۰:۰۰ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۲۴:

با سلام 

ایرادات کوچک را لطفاً تصحیح بفرمایید:

 

در بیت ششم: «پود و تارم همچو شمع» صحیح است.

 

در بیت هفتم: «چون نگریم تا سحر» صحیح است.

 

در بیت هشتم: «گرچه نتوانم ز پیش پای خود» صحیح است.

 

در بیت دوازدهم: «شد فزون صد عقده‌ی دیگر» صحیح است.

 

با تشکر از زحمات شما.

رامین آلیاری در ‫۳ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷۹:

سلام و عرض ادب، ادیبان را.
مصرع سوم می‌باید به این‌گونه انشاد گردد:
"پیش از رخ تو بنده‌ی معنی بودم..."

رامین آلیاری در ‫۴ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۹ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۱:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱:

در بیت سوم کلمه‌ای داریم به نام بیدق
به معنای "پیاده‌نظام" در بازی شطرنج؛ که کنایه از مهره‌های سرباز می‌باشد.
تا چه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند... عرصه‌ی شطرنج رندان را مجال شاه نیست!
می‌گوید حالا هر اتفاقی که می‌خواهد در عرصه زندگی بیفتد، بیفتد؛ فلک هر "بازی" که خواهد بر سر ما برانگیزد؛
ما -که سربازان پیاده‌ایم- با همان بی‌چیزی، بی‌تجهیزی و بی‌امکاناتی خود با اعتمادی که به نفس داریم خواهیم تاخت و مایی که "رندیم و گدا" به چشممان شاه و سرباز، دارا و ندار، ضعیف و توانا یکیست... چشم به تمهیدات یا الطاف شاه و گماردگانش که اسبان و فیلان و وزیران باشند (زاهدان و خودبینانِ غره به دم و دستگاهان) نداریم و با اتکا به خود مسیر را طی کرده و خود شاه و وزیر و "رخ" می‌شویم. (از قوانین شطرنج)
"عرصه‌ی شطرنج رندان را مجال شاه نیست" می‌تواند اشاره به دست بستن شاه مقابل باشد. بدین روش که رندان بی‌یراق چنان ماهرانه سختی‌ها و موانع را پشت سر می‌گذارند که شاه مقابل مجال تمهیدچینی و کیاست‌ورزی نداشته باشد.
نیز می‌تواند حکم تایید بر مفلسی رندان باشد. به آن معنی که عرصه‌ی شطرنج رندان را ساز و برگ آنچنان نباشد که بتوانند با شاه، دست به مهره‌ی روزگار شوند و باید با همان اسباب کم بسازند و بتازند.

رامین آلیاری در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۸ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۴۳ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۸:

با تقدیم درودهای فراوان محضر ادب‌دوستان گرامی.
در بیت دهم، "شوقم زیاده می‌شد" صحیح‌تر می‌نماید.
با تشکر...

رامین آلیاری در ‫۶ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۸ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۶۷:

با سلام...
اگر نظردهی حقیر، اسائه‌ی ادب به ساحت ادیبان و فرهیختگان نباشه، گمان می‌کنم که در مصرع دوم "شکر و قند" صحیح باشد.

رامین آلیاری در ‫۷ سال قبل، شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۲۲ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » غزلیات » شمارهٔ ۳۸:

با سلام و درود خدمت ادب دوستان گرامی...
کلمه‌ی اول از دومین مصرعِ بیت چهارم "پیدا" میباشد که دارای اشتباه تایپی میباشد.
با تشکر