محسن در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۴۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۱ - پادشاهی ضحاک تازی هزار سال بود:
سلام
در ابتدا گمان من این بود که این ابتکار جالب(این سایت)،محیطی مناسب برای توجه هرچه بیشتر به فرهنگ وادب است،
اما با سیر اجمالی در قسمتها ی مختلف وخاصه در حاشیه ها،این امر مورد تردید من وهموندان قرار گرفت...
جایی که امثال "ابراهیم "ها به اعتقادات و تفکرات ومنویات عده ی کثیری اهانت میکنند،بهیچ وجه و سرسوزنی هم نمیشود به مفاهیم بلندی چون فرهنگ،ادب،شعر و...تفکر کرد
به امید هدایت گمراهان...
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۴ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » عذر آوردن مرغان » گفتار عباسه دربارهٔ نفس:
یازیدن یعنی امتداد داشتن ، تجاوز کردن پس یازنده می توان متجاوز باشد ، یازش تجاوز
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۲ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » عذر آوردن مرغان » گفتار عباسه دربارهٔ نفس:
یارستن یعنی جرات کردن اما لغت زیبای یارایی را کسی به کار نمیبرد یعنی شهامت و نترسی
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۴۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۳:
سیمین جان نگاه شما هم درست است
شکوه در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۳۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۱۵ - کمان قضا:
سرا چه همان سرای کوچک است ولی معنی قفس هم میدهد
شکوه در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۲۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۱۵ - کمان قضا:
خون پالا یعنی خون فشان و خونریز
سیمین در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۱۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۳:
من گمون میکنم این معنی درست نیست . من اینجوری دریافت میکنم معنیش رو :
هنگامی که دیشب نگار من به آهنگ رامش از جای برخاست ، از ابروی یاران گره باز شد و بر دل هایشان افتاد ( یاران بر او دل بستند )
یه چینش و بازی با واژه گان بسیار زیبا
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۲۲ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱:
سپند ارمئتی می گوید مارا دهن تو نیست می پندارد نه می پندارند
آرمیتا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۲:۰۶ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۱:
منظور از مارا دهن تو نیست،چیست؟
مهدی در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۰۷:
وزن این غزل اینه لطفا اصلاحش کنید
مفتعلن فع مفتعلن فع مفتعلن فع مفتعلن فع
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۴۵ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
صد تنه یعنی فوگانی که برای سد تن بس باشد ؟
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۴۳ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
ایران جان ظاهرا نسخه ای با نگاه شما هم هست یعنی خورد
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۲۷ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
خواجه عاشق پسرک ابجو فروشی بوده است و هر دم برای دیدن او ابجو می خریده است .
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۲۴ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
صد تنه ؟
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۹ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
خرد یعنی بخرد
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
گمان کنم فقاع به معنی اروغ هم دیده ام به عربی
امین کیخا در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۱۷ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
فقاع عربی فوگان است و ان ابجو می باشد
ایران در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۰۹ دربارهٔ عطار » منطقالطیر » بیان وادی عشق » حکایت خواجهای که عاشق کودکی فقاع فروش شد:
آیا در بیت هفتم واژه ی خرد درست است یا باید خورَد باشد ؟
شکوه در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۶ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۱۲ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۱۴ - کعبهٔ دل:
و باز هم در نهایت زیبایی
م.ساغشکی در ۱۲ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۷ تیر ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۲: