هوش مصنوعی: این شعر درباره درد و زخم‌هایی است که شخص احساس می‌کند، با اشاره به این که ای کاش دیگران از وضعیت او آگاه باشند. شاعر از کسانی که از رنج او خبر ندارند، می‌خواهد که از شادی و خوشحالی خود صرف‌نظر نکنند. او همچنین به عدالت اشاره می‌کند و امیدوار است که در نهایت، زخم‌هایی که به او وارد شده، به خودشان بازگردد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره درد و زخم‌هایی است که شخص احساس می‌کند، با اشاره به این که ای کاش دیگران از وضعیت او آگاه باشند. شاعر از کسانی که از رنج او خبر ندارند، می‌خواهد که از شادی و خوشحالی خود صرف‌نظر نکنند. او همچنین به عدالت اشاره می‌کند و امیدوار است که در نهایت، زخم‌هایی که به او وارد شده، به خودشان بازگردد.
هوش مصنوعی: ای زیبای محبوب، از زخم و درد من بی‌خبر نباش و این را فراموش نکن که خوشی و شادی تو نباید ناشی از غفلت و نادانی‌ات درباره درد و رنج من باشد.
هوش مصنوعی: اگر در زمانه‌ی خود انصاف برپا باشد، هر زخم و آسیبی که به من وارد شده باشد، دوباره به خودت باز خواهد گشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل سیر نگرددت ز بیدادگری
چشم آب نگرددت، چو در من نگری
این طرفه که: دوست تر ز جانت دارم
با آن که ز صد هزار دشمن بتری
شمشاد قد و نوش لب و عاج بری
سنگین دل و سیمین ذقن و زر کمری
هم سرو روان و هم بت کاشغری
مر حورا را تو سخت نیکو پسری
ای خالق ذوالجلال هر جانوری
وی رهرو رهنمای هر بی خبری
بستم کمر امید بر درگه تو
بگشای دری که من ندارم هنری
گرزین دل سوخته برآید شرری
در دایره ثری نماند اثری
گر پیش توام هست نگاراخطری
بردار حجاب هجر قدر نظری
روزی که چو باد پیش من برگذری
دردسر و رنج دل و خون جگری
وآن شب که چو مه به روی من در نگری
نور جگر و قوت دل و تاج سری
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.