سید حسن غزنوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۹

از زخم خود و درد من ای رشک پری

هان تا نکنی خوشدلی از بی خبری

گر در سر ایام بود دادگری

هر زخم که بر من زده باز خوری