به حکم قاطع مخدوم سرور اسلام
بهاء ملت و دین خواجه سپهر غلام
کمینه چاکر محکوم بنده فرمانش
به دست خویش که فرمانده است بر اقلام
به چند ساعت روز و کم از دو دانگ شبی
کتاب قصه سلجوقنامه کرد تمام
به سال ششصد و شصت و نه از حساب عرب
شب دوشنبه فرخنده سلخ ماه صیام
شدند سلجقیان و ز نام نیکوشان
بمانده در همه ایران به خیر و خوبی نام
مقامشان به بهشت است از آن خصال حمید
بلی بهشت برین نیکمرد راست مقام
مدام خواجه ما در عراق همچو بهشت
به جای سلجقیان پادشاه باد مدام
به نیم ساعت ازین بیت نیز فارغ شد
ضمیر مجد که مداح خواجه باد مدام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مدح و تمجید از یک مقام بزرگ میپردازد که به دلیل خدمات و ویژگیهای نیکو، مشمول رحمت و نعمت الهی قرار دارد. او به ذکر تاریخ و زمان تکمیل کتاب "سلجوقنامه" اشاره میکند و به نزدیکی این مقام به بهشت و صفات حمیدهاش تأکید میکند. در نهایت، شاعر ابراز میدارد که مداح این شخصیت بزرگ است و امیدوار است که او همیشه در مقامش باقی بماند.
هوش مصنوعی: به دستور و فرمان قاطع حاکم اسلامی، بهاء ملت و دین، آقای خواجه سپهر به عنوان خدمتگزار مشخص شده است.
هوش مصنوعی: یک خدمتگزار عادی که به دست خودش فرمان میدهد، در واقع فرمانبردار کسی است که بالاتر از او قرار دارد و بر امور مدیریت میکند.
هوش مصنوعی: در مدت چند ساعت از روز و کمتر از دو ساعت از شب، کتاب قصهای به نام سلجوقنامه را تمام کردم.
هوش مصنوعی: در سال 669 هجری قمری، در شب دوشنبه، روز مبارک عید فطر واقع شده است.
هوش مصنوعی: سلجوقیان به خاطر نام نیک و صفات خوبشان در تمام ایران به نیکی یاد میشوند و آثارشان هنوز باقی مانده است.
هوش مصنوعی: مقام این افراد به اندازهای بالا و شریف است که میتوان آن را معادل بهشت دانست. واقعاً این نیکمردان به خاطر ویژگیهای خوب و برجستهای که دارند، جایگاهی همچون بهشت را دارند.
هوش مصنوعی: دوست ما همیشه در عراق زندگی میکند، جایی که مانند بهشتی است، و امیدواریم که همیشه سلطنت با شکوه سلجقیان برقرار باشد.
هوش مصنوعی: پس از حدود نیم ساعت، ذهن مجد از این شعر آسوده شد و همیشه دعاگو و شاکر خواجه (شخص مورد ستایش) است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دریغم آید خواندن گزاف وار دو نام
بزرگوار دو نام از گزاف خواندن عام
یکی که خوبان را یکسره نکو خوانند
دگر که: عاشق گویند عاشقان را نام
دریغم آید چون مر تو را نکو خوانند
[...]
سرودگوی شد آن مرغک سرودسرای
چو عاشقی که به معشوق خود دهد پیغام
همی چه گوید؟ گوید که: عاشقا، شبگیر
بگیر دست دلارام و سوی باغ خرام
امید نیکی و تاج ملوک و صدر کرام
بزرگ خسرو آزادگان و فخر انام
بمین دولت و دولت بدو همیشه عزیز
امین ملت و ملت بدو گرفته نظام
سپهر کلی و جزوی بدو نموده هنر
[...]
دریغم آید خواندن گزاف وار دو نام
بزرگوار دو نام از گزاف خواندن عام
یکی که خوبان را یکسره نکو خوانند
دگر که عاشق گویند عاشقان را نام
دریغم آید چون مر ترا نکو خوانند
[...]
بنفشه زلف من آن سرو قد سیم اندام
بر من آمد وقت سپیده دم به سلام
درست گفتی کز عارضش برآمده بود
گه فرو شدن تیره شب سپیده بام
ز عود هندی پوشیده بر بلور زره
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.