گنجور

 
مجد همگر

به حکم قاطع مخدوم سرور اسلام

بهاء ملت و دین خواجه سپهر غلام

کمینه چاکر محکوم بنده فرمانش

به دست خویش که فرمانده است بر اقلام

به چند ساعت روز و کم از دو دانگ شبی

کتاب قصه سلجوقنامه کرد تمام

به سال ششصد و شصت و نه از حساب عرب

شب دوشنبه فرخنده سلخ ماه صیام

شدند سلجقیان و ز نام نیکوشان

بمانده در همه ایران به خیر و خوبی نام

مقامشان به بهشت است از آن خصال حمید

بلی بهشت برین نیکمرد راست مقام

مدام خواجه ما در عراق همچو بهشت

به جای سلجقیان پادشاه باد مدام

به نیم ساعت ازین بیت نیز فارغ شد

ضمیر مجد که مداح خواجه باد مدام