چه شد که کشور ما وادی خموشان است؟
مگر که پنبه به گوش سخن‌نیوشان است؟
اگر ز جهل خود از علم و معرفت دوریم
نه جای شِکوه، که این مزد سخت‌کوشان است
کسی که پردهٔ ناموس خویش و خلق درید
به روی ننگ خود اکنون ز پرده‌پوشان است
تمیز نیک و بد از هم ز تیزهوشی ده
اگرچه وضع زمان، خصم تیزهوشان است
دریغ و درد، که در روزگار ما (صابر)
زمام ملک به دست وطن‌فروشان است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضع ناگوار کشورش اشاره می‌کند و از خاموشی و بی‌توجهی مردم یاد می‌کند. او به این نکته می‌پردازد که اگر مردم از علم و معرفت دور باشند، جایی برای شکایت وجود ندارد. شاعر همچنین به خیانت و بی‌شرمی افرادی که پرده عفت را دریده‌اند، انتقاد می‌کند و می‌گوید که تشخیص نیک و بد در زمانه‌ای که وضع بر ضد افراد باهوش است، دشوار شده است. او در پایان اظهار تاسف می‌کند که در این دوران، کشور تحت فرمان کسانی قرار دارد که به وطن خیانت کرده‌اند.
هوش مصنوعی: چه بر سر کشور ما آمده که در آن سکوت حاکم است؟ آیا اینکه صدای سخن‌شنوها را نشنیده‌اند، باعث این سکوت شده است؟
هوش مصنوعی: اگر به دلیل نادانی خود از دانش و شناخت فاصله داریم، نباید شکایت کنیم، زیرا این نتیجه تلاش و کوشش کسانی است که سخت کار کرده‌اند.
هوش مصنوعی: کسی که به راستی عفت و حجاب خود و دیگران را زیر پا گذاشت و بر ننگ خود آشکارا افتخار کرد، اکنون به جمع کسانی پیوسته که از خود محافظت می‌کنند و به حریم خود احترام می‌گذارند.
هوش مصنوعی: با دقت و هوشیاری می‌توان نیکی و بدی را از یکدیگر تشخیص داد، هرچند که شرایط زمانه ممکن است به ضرر انسان‌های تیزهوش باشد.
هوش مصنوعی: متاسفانه، در زمانه ما، افرادی که به خاک و سرزمین خود خیانت می‌کنند، در دست گرفتن امور کشور را بر عهده دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.