هوش مصنوعی: در این اشعار به تأثیرات معنوی و روحی لقمه‌ای که صوفی می‌خورد اشاره شده است. از یک حبه‌ی سبز که به راحتی و با روحی سبک مصرف شود، سخن گفته می‌شود که می‌تواند به سی مرغ پرواز کرد. همچنین، لقمه‌ای که به صوفی معرفت می‌دهد، می‌تواند یک ذره از آن باعث مستی و شادی شود، به گونه‌ای که یک دانه به صد سی مرغ تبدیل می‌شود. این شعر به عمق و تأثیرات دنیای عرفانی و روحانی غذایی که مصرف می‌شود، پرداخته است.
هوش مصنوعی: از آن لقمه‌ای که می‌تواند یک ذره معرفت به صوفی بدهد، او را در دنیایی از آگاهی غرق کند، و همچنین یک دانه‌ای که قادر است صد نوع خوشحالی و نشاط را به ارمغان بیاورد.
میلاد آزرده در ۱۱ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۳۳ نوشته:
حبه ی خضرا؟ :حافظ اشاره دارد به گیاه شاهدانه و ایجاد اشتهای کاذب آن(بخورد یک جو بر سیخ زند سی مرغ) و کاری که با انسان میکند(ذهن درگیر است انسان به هر چه فکر میکند ) و همچنین قدرت این گیاه که ذره ای از آن اینگونه دگرگون کننده است و پرندگان که با خوردن دانه ی کوچک این گیاه چنان مستی میکنند که گویی صد سیمرغ
سهیل قاسمی در ۶ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۱۵ نوشته:
من عجیب می‌دانم انتساب این قطعه را به حافظ. نه که تعصب خاصی داشته باشم که بله حافظ اهل این حرف‌ها نبوده و... منتها در مضامین قریب به پانصد غزل حافظ، هرگز اشاره به حبه خضرا و... نشده. چه طور است که در یک قطعه چنین مضمونی بگوید؟ وانگهی... حافظ در اشعارش از می گفته. و می با حبه خضرا سازگاری ندارد...
محسن در ۴ سال قبل، جمعه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۳۸ نوشته:
درود به همراهان گرامی حبه الخضرا یا چاتلانقوش در طب ایرانی بنگ نیست بلکه ثمر درخت بنه (پسته کوهی) هست که خواص بسیار فراوانی داره علاوه برکوچک و ریز بودنش همانطوری که استاد میفرماید هرکس به اندازه یک جو از اون بخوره ..... منبعی که میخوام معرفی کنم هم جلد دوم کتاب قانون ابن سینا صفحه صد و شصت و دو پاراگراف آخر هست . توجه داشته باشیم در ایران باستان سیمرغ نماد عطار و طبیب بوده .
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار به تأثیرات معنوی و روحی لقمه‌ای که صوفی می‌خورد اشاره شده است. از یک حبه‌ی سبز که به راحتی و با روحی سبک مصرف شود، سخن گفته می‌شود که می‌تواند به سی مرغ پرواز کرد. همچنین، لقمه‌ای که به صوفی معرفت می‌دهد، می‌تواند یک ذره از آن باعث مستی و شادی شود، به گونه‌ای که یک دانه به صد سی مرغ تبدیل می‌شود. این شعر به عمق و تأثیرات دنیای عرفانی و روحانی غذایی که مصرف می‌شود، پرداخته است.
هوش مصنوعی: از آن دانه‌ی سبز که به خاطر سبک‌دلی هرکسی آن را بخورد، بر روی سیخ، سی مرغ زنده است.
هوش مصنوعی: از آن لقمه‌ای که می‌تواند یک ذره معرفت به صوفی بدهد، او را در دنیایی از آگاهی غرق کند، و همچنین یک دانه‌ای که قادر است صد نوع خوشحالی و نشاط را به ارمغان بیاورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.