|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف زیباییهای طبیعت و احساسات دردمندانهاش میپردازد. او در رود کنگ، در مکانی تنگ و در کنار غاری در کوه، آرامش یافته است. به توصیف دلسنگین مردم شهر پرداخته و در عین حال از زیباییهای درون خود، مانند گوهر درخشان، سخن میگوید. شاعر از روح پاک و دل صافی صحبت میکند و اشاره دارد که این زیباییها ممکن است تحت تأثیر زنگار و غم قرار گرفته باشند.
هوش مصنوعی: ما در درهی تنگی در کنار رودخانهای به نام کنگ عشرت کردهایم و در کنار کوه، غاری همانند خانهی پلنگ انتخاب کردهایم.
هوش مصنوعی: در جایی دور از شلوغی و مشکلات زندگی، در گوشهای ساکت و آرام پناه گرفتهایم.
هوش مصنوعی: ما مانند گوهرهای درخشان هستیم که در دل سنگ، به خاطر تابش خورشید، رنگ و جلوهای خاص به دست آوردهایم.
هوش مصنوعی: دل من پاک و زلال است و مانند یک ظرف شفاف، روشن و درخشان است. اگر بر روی من زنگاری نشسته باشد، مانند آینهای میماند که نیاز به پاک شدن دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.