در رود کنگ دره تنگی گرفتهایم
بر طرف کوه، غار پلنگی گرفتهایم
در هم کشیده روی ز سنگیندلان شهر
کنج دهی و گوشه سنگی گرفتهایم
رخشنده گوهریم که اندر درون سنگ
از تاب مهر، آبی و رنگی گرفتهایم
صافی دلیم چون خم و روشن روان چو جام
بر روی اگر چو آینه، زنگی گرفتهایم