گنجور

 
میرزا حبیب خراسانی

خیل انده ز جای برد مرا

شیر اندیشه پاک خورد مرا

بفشار این خرد بمشت جنون

که خرد سخت بر فشرد مرا

دفتر فضل و علم بر هم نه

بازگو از حسین کرد مرا

بسپار این خرد بدست جنون

که باندوه و غم سپرد مرا

می صافت بخم گر اندر نیست

جام لبریز کن ز درد مرا

نیز دیوانه تر بخوانش از من

آنکه فرزانه میشمرد مرا

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode