گنجور

 
میرزا حبیب خراسانی

یارب بدست ما که داد امشب گریبان ترا

ندهیم تا دامان حشر از دست دامان ترا

نیکت چو جان آرم ببریکدست آرم بر کمر

گیرم بآن دست دگر زلف پریشان ترا

طفل یتیم و سلب سرخ هر چند میدانند حیف

یارب منم کاینسان برم سلب زنخدان ترا

برخیز و پا نه در چمن دوری بزن با نسترن

تا بو که بیند سر و بن قد خرامان ترا

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode