نهان در خاک کن ما و توئی را
یکی کن در همه عالم دوئی را
وجودت جز طلسم جادوئی نیست
ز هم بشکن طلسم جادوئی را
بهر سوئی که پوئی ره نجوئی
مگر پوئی تو سوی بیسوئی را
نثار بیشه شیران حق کن
همه غنج و دلال آهوئی را
دوئی غیر از طریق مانوی نیست
رها کن این طریق مانوی را
ره بدخوئی از ما و توئی خاست
رها کن راه زشت بدخوئی را
نگردد جام جم دل، تا نبینی
در او پیدا جمال خسروی را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان وحدت وجود و رهایی از دوگانگی‌ها می‌پردازد. شاعر می‌گوید که باید خود را در خاک پنهان کنیم و دوئی و جدایی را کنار بگذاریم. وجود ما تنها یک طلسم جادویی است و برای رهایی از این طلسم باید به سوی یکتایی برویم. او تأکید می‌کند که در هر مسیر نرویم، باید به سوی بی‌سویی، یعنی حقیقت مطلق، حرکت کنیم. از راه‌های نادرست و زشت باید دوری گزینیم و به حقیقت و زیبایی واقعی بپیوندیم. در نهایت، شاعر خاطرنشان می‌کند که شناخت جمال الهی نیازمند دوری از دوگانگی‌ها و ناپاکی‌هاست.
هوش مصنوعی: در زمین ما را دفن کن و وجود تو و من را در یکدیگر یکی ساز، تا در تمام دنیا دوگانگی از بین برود.
هوش مصنوعی: وجود تو چیزی جز سحر و جادو نیست؛ از هم بشکن این جادو را.
هوش مصنوعی: هر کجا که بروی، راه را جستجو نکن، مگر اینکه به طرف بی‌رهی بروی.
هوش مصنوعی: به جنگل شیران بخشش کن و تمام ناز و نازنازی آهو را نادیده بگیر.
هوش مصنوعی: دوگانگی و جدایی جز مسیر مانوی نیست، پس از این راه مانوی دست بردار.
هوش مصنوعی: بدخوابی و بدرفتاری میان ما و تو آغاز شده است، بنابراین بهتر است این مسیر ناپسند و زشت را رها کنیم.
هوش مصنوعی: هرگز دل به تماشای جمال و زیبایی شاهان نپرداز، مگر اینکه چهره آنها را در جام جم بیابی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.