تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد
مژده ای خلوتیان نوبت شب باز آمد
وقت پیمودن کاس آمد و پر کردن طاس
نوبت پر زدن مرغ طرب باز آمد
وقت راحت شدن از صحبت ابنای جهان
گاه آسودگی از رنج و تعب باز آمد
جان بلب آمده بود از غم و اندیشه روز
شب شد و جان بتن و جام بلب باز آمد
ساقی دوش که روز از نظرم غائب بود
چون شب آمد بیکی شکل عجب باز آمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بازگشت شب و خوشحالی ناشی از آن صحبت می‌کند. این شب، فرصتی برای رهایی از غم و دلتنگی‌های روزانه است و زمان مناسبی برای لذت بردن و پر کردن جام شادی به شمار می‌آید. شاعر به زیبایی تغییر حال و هوای شب و آرامش آن را توصیف می‌کند و این که چگونه شب می‌تواند آرامش و نشاط را به زندگی بازگرداند. همچنین، او از ساقی و بازگشت زیبایی‌های شبانه یاد می‌کند که زندگی را دوباره معنادار می‌سازد.
هوش مصنوعی: دنیا تاریک و غم‌انگیز شده است، اما زمان شادی دوباره برگشته است. خوشحال باشید ای اهل خلوت، زیرا شب دوباره فرا رسیده است.
هوش مصنوعی: زمان آن فرارسیده که کاسه‌های دل را پر کنیم و زمان پرواز مرغ شادمانی دوباره رسیده است.
هوش مصنوعی: زمانی که از گفت‌وگو با مردم این دنیا خلاص شویم، گاهی آرامش و رهایی از زحمت و درد به ما باز می‌گردد.
هوش مصنوعی: روح بلب را از شدت غم و فکر بسیار خسته کرده بود. روز به شب تبدیل شد و جانش به همراه جام بلب دوباره بازگشت.
هوش مصنوعی: دیشب وقتی که روز از دیدم غایب بود، ساقی آمد و با شکلی عجیب دوباره برگشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.