|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با شور و اضطراب خود نسبت به معشوقش صحبت می‌کند. او از سوز دل و آتش وجودش می‌گوید و اینکه این احساسات ممکن است او را از لذت دیدار محروم کند. همچنین به یاد معشوق، شبها را در حسرت سپری می‌کند و با زخم‌هایی که از عشق به او بر جان دارد، احساس می‌کند که این زخم‌ها انتخابی شیرین هستند. شاعر در نهایت به دم شهادت اشاره می‌کند و از خوشی‌ای که در آن نهفته است سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: وقتی که بر آتش می‌افروزم، از شدت درد و اضطراب، جگرم را مانند کباب می‌کنم.
هوش مصنوعی: وقتی او را می‌بینم، به خاطر اضطراب زیاد، از لذت نگاه کردن به او محروم می‌شوم.
هوش مصنوعی: به خاطر یاد تو، شبها با حسرت و دلی پر از غم، جام خود را از شراب پر می‌کنم.
هوش مصنوعی: در لحظه‌ای که به شهادت نزدیک می‌شوم، احساس سعادتی دارم که می‌توانم از ضربه شمشیر لذتی عمیق ببرم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.