ناله‌ای کردم، خروش اهل شیون تازه شد
بلبلان را شیوه افغان گلشن تازه شد
بس که عشقم رشک‌فرمای است، از چشم بتان
هرکه زخمی خورد، داغ سینه من تازه شد
آهی از دل برکشیدم شب به یاد روی دوست
در دل موسی هوای نار ایمن تازه شد
دوش در میخانه چون قدسی به یاد چشم بت
سجده‌ای کردم که روح صد برهمن تازه شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و اندوه شاعر است. شاعر پس از تجربه عشق و داغ دل، ناله می‌کند و سوگ اهل شیون را به گوش می‌رساند. بلبلان را به خاطر زیبایی گلشن یاد می‌کند و می‌گوید عشق او تا حدی عمیق است که دیگران را نیز به درد عشق مبتلا می‌کند. شب‌ها به یاد معشوق آه می‌کشد و این یادآوری به او آرامش می‌دهد. در نهایت، اشاره به لحظه‌ای در میخانه دارد که با یاد معشوق سجده می‌کند و روح خود را به وجد می‌آورد.
هوش مصنوعی: صدایی از من بلند شد و این باعث شد که اهل گله و ناله هم صدا شوند. با این ناله، بلبلان هم شروع به آواز خواندن کردند و حال و هوای گلشن دوباره تغییر کرد.
هوش مصنوعی: عشق من به قدری زیبا و چشم‌نواز است که هر کسی از نگاه معشوق آسیب ببیند، درد و زخم قلب من دوباره تازه و عمیق می‌شود.
هوش مصنوعی: در دل شب، یاد روی دوست مرا به خاطر انداخت و آهی از اعماق جانم برکشیدم. در این حال، مانند موسی که در دلش آتش را احساس کرد، احساس امنیتم تازه شد.
هوش مصنوعی: دیروز در میخانه، به یاد چشمان معشوقی، همچون ملایکی سجده ای انجام دادم که روح مرا دوباره زنده کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.