ما از دل و دین در ره دلدار گذشتیم
از هر دو جهان در طلب یار گذشتیم
گاهی به ره صومعه سرمست دویدیم
گاهی ز در میکده هشیار گذشتیم
هرچند در این دایره چون نقطه مقیمیم
زین مرکز آلوده چو پرگار گذشتیم
مقصود نشد حاصل هرجا که دویدیم
از آرزوی خویش به ناچار گذشتیم
گه جامۀ تزویر به بر کرده غبارا
گه با دف و نی از سر بازار گذشتیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به نوعی سفر عرفانی و جستجوی عشق و حقیقت اشاره دارد. شاعر از احساسات و آزادی‌هایی که برای رسیدن به معشوق تجربه کرده، صحبت می‌کند. او از گذشتن از دل و دین، صومعه و میکده و حتی مرزهای دنیا می‌گوید تا به یار خود برسد. در این مسیر، او متوجه می‌شود که به رغم تلاش‌هایش، همچنان چیزی که می‌خواهد را نیافته و به ناچار از آرزوهایش گذر کرده است. این بررسی عمق احساسات و جستجوی معشوق در دنیای پیچیده‌ای از مناسک و تزویر همچنین از زیبایی و سختی عشق حکایت می‌کند.
هوش مصنوعی: ما از عشق و ایمان خود برای رسیدن به محبوب گذشتیم و از تمام دنیا به دنبال او پیش رفتیم.
هوش مصنوعی: گاهی به سمت صومعه و مکان‌های معنوی خوشحال و سرمست رفتیم، و گاهی هم با حالتی هشیار و هوشیار از در میخانه‌ها عبور کردیم.
هوش مصنوعی: ما در این دایره مانند نقطه‌ای ثابت هستیم و از این مرکز آلوده مانند پرگاری که دوران می‌زند، عبور کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما هر کجا که تلاش کردیم و به دنبال آرزوهایمان دویدیم، به نتیجه‌ای که می‌خواستیم نرسیدیم و ناخواسته از آنها عبور کردیم.
هوش مصنوعی: گاهی با لباس ریا و تزویر در میان مردم ظاهر می‌شویم و گاهی نیز با ساز و سرنا از میان بازار عبور می‌کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از یار ز ناسازی اغیار گذشتیم
از کثرت خار از گل بی خار گذشتیم
این باده زیاد از دهن ساغر ما بود
مخمور ز لعل لب دلدار گذشتیم
جایی که سخن سبز نگردد، نتوان گفت
[...]
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.