گر ندیدی بهشت و حورالعین
اینک این مجلس امیر ببین
جام می را چو حوض کوثر دان
ساقیان را بسان حورالعین
مطربان نشسته در مجلس
زرد و گریان چو عاشق مسکین
بر یکی سو امیر عبدالله
آن خداوند مهتران زمین
وز دگر سوی بوالمعمر گرد
هست خورشید علم و دانش و دین
تا برون آید از صدف لؤلؤ
تا بتابد از آسمان پروین
دولت و عز میر مملان باد
او بشادی و دشمنش غمگین
او بدیدار میر عبدالله
بر نهاده بکف می رنگین
تا زمین باد شاد باد این زان
تا زمان باد شاد باد آن زین
حاسد آن همیشه چون فرهاد
ناصح این همیشه چون شیرین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف یک مجلس رونق و شادی میپردازد. شاعر به بهشت و حورالعین اشاره میکند و از شادی و زیبایی مجلس میگوید. در این مراسم، جامها مانند حوض کوثر پر از می هستند و ساقیها همچون حورالعین، زیبا و دلربا جلوهگری میکنند. مطربان در مجلس نشستهاند و چهرههایشان غمگین و زرد است، همچون عاشقانی بیقرار.
امیر عبدالله، رئیس این مجلس و مردان بزرگ زمین به چشم میآیند، و در سوی دیگر، شخصیت علمی و فرهیختهای به نام بوالمعمر وجود دارد. او نیز همچون خورشید علم و دانش میتابد. شاعر با آرزوی شادی و عزت برای امیر و مملکتش، بر دلسردی دشمنان تأکید میکند.
شعر به نوعی عشق و حسادت را نیز بازگو میکند؛ حسادت به فرهاد و نصیحتی شبیه شیرین را بیان میکند. بهطور کلی، این شعر جلوهای از زندگی شاد و پررنگ و لعاب را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: اگر به بهشت و زیباییهای آن دست نیافتی، حالا این مجلس و محفل بینظیر امیر را ببین.
هوش مصنوعی: شراب را مانند حوض کوثر تصور کن و ساقیان را به مثابه حورالعین ببین.
هوش مصنوعی: خوانندگان در محفل عزا نشستهاند و به حالتی زرد و گریان هستند، مانند عاشق بیچارهای که غم عشق را به دوش دارد.
هوش مصنوعی: امیر عبدالله، کسی است که بر زمین فرمانروایی میکند و از مقام و اعتبار بالایی برخوردار است.
هوش مصنوعی: از طرف دیگر، در جایی که بوالمعمر قرار دارد، خورشید علم، دانش و دین در حال درخشیدن است.
هوش مصنوعی: لؤلؤ (مروارید) وقتی از صدف خارج میشود، زیبایی و درخشش خود را نمایان میکند. همچنین، وقتی ستاره پروین از آسمان میدرخشد، زیبایی را به دنیا هدیه میدهد. این ابیات بیانگر آن است که ظهور زیبایی و درخشش نیاز به ظرفیتی دارد که آن را به نمایش بگذارد.
هوش مصنوعی: ایجاد رفاه و عزت برای فرمانروای کشور، موجب شادی او باشد و دشمنش را غمگین کند.
هوش مصنوعی: او برای دیدن میر عبدالله، در دستش رنگینکمانی از رنگها دارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زمین شاد و خوشحال است، این حال خوش و شادی همچنان ادامه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: حسود همیشه در حال غم و اندوه است، مانند فرهاد که به خاطر عشقش به شیرین تلاش میکند و رنج میکشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بهمه شهر بود ازو آذین
در بریشم چو کرم پیله زمین
باغبان! زیر سرو بن منشین
نه کجا سرو نیست نیست زمین
نه همه سایه زیر سرو بود
زیر شاخ سمن شو و بنشین
باغ تو پر درخت سایه ورست
[...]
مجلس است این مگر بهشت برین
که بنای بهشت است بر این
پیکر بومش از بدایع روم
نقش دیوارش از صنایع چین
این ز دلها همی زداید زنگ
[...]
قدحی نوش کرد شاه زمین
شاه محمود سیف دولت و دین
تا که نفس چو آب او شد پاک
شد متین شخص او چو کوه متین
نز پی علتی و رنجی خورد
[...]
ای جمال ترا کمال قرین
طوق طوع تو بر شهور و سنین
از یمین تو ملک برده یسار
به یسار تو دهر خورده یمین
هر کجا حزم تو فرود آید
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.