از دل اول، باده مهر کارها را می‌برد
بعد از آن از چهره گلگون صفا را می‌برد
می‌کند گستاخ با هم عاشق و معشوق را
پای می چون در میان آمد حیا را می‌برد
در میان پاکبازان باده چون پیدا شود
لذت دشنام و تأثیر دعا را می‌برد
عالم آب آنچه معموره است می‌سازد خراب
سیل چون طغیان نماید خانه‌ها را می‌برد
گر تو ما را دوست داری بگذر از جام شراب
کین خطا قصاب ننگ و نام ما را می‌برد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تأثیرات باده (شراب) بر احساسات و رفتار آدمی صحبت می‌کند. ابتدا اشاره می‌شود که باده عشق و محبت را از دل‌ها می‌برد و سپس صفا و زیبایی را از چهره‌ها می‌گیرد. باده باعث می‌شود عاشق و معشوق نسبت به هم بی‌پروا شوند و حیا را کنار بگذارند. همچنین در میان پاکبازان، وجود باده لذت دشنام و اثر دعا را از بین می‌برد. شاعر به قدرت و تخریبی که آب و طغیان سیل بر ابنیه و زندگی می‌گذارد نیز اشاره می‌کند. در نهایت، به معشوق توصیه می‌کند که اگر ما را دوست دارد، باید از نوشیدن شراب بگذرد، زیرا این خطا باعث ننگ و نام بدی برای او خواهد شد.
هوش مصنوعی: از قلبی که در آن محبت وجود دارد، ابتدا کارهای خوب و نیکو خارج می‌شود و سپس از چهره‌ای که همچون گل سرخ است، احساس آرامش و صفا می‌زاید.
هوش مصنوعی: وقتی عشق و معشوق در کنار هم قرار می‌گیرند، حیا و خجالت کنار می‌رود و جرات بیشتری برای ابراز احساسات پیدا می‌شود.
هوش مصنوعی: وقتی در جمع انسان‌های نیکوکار شراب به چشم بیاید، لذت توهین و اثر دعا از بین می‌رود.
هوش مصنوعی: عالم مانند آبی است که هر چه ساخته شده، در برابر طغیان و سیلاب‌ها خراب می‌شود و خانه‌ها را از جا می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر تو ما را دوست داری، از نوشیدن شراب بگذر، زیرا این رفتار نادرست تنفر و بدنامی ما را به همراه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.