چراغ مرد معنی آشناییست
بقدر آشنایی روشناییست
بدرد عاشقی می سوز و می ساز
نوای عاشقان در بی نواییست
بجهد و سعی کس عاشق نگردد
که عشق ایمان بود، ایمان عطاییست
همه جمعیم، رندان، اندرین دیر
فغان جان درویش از جداییست
بنور عشق شاید رفتن این راه
چه جای علم وزهد و پارساییست؟
مگو: عاشق غریبست و فقیرست
که ملک عاشقان ملک خداییست
بوصف پارسایی باش، قاسم
که وصف پارسایی پادشاییست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تبیین مفهوم عشق و آشنایی میپردازد. او میگوید که عشق روشنایی و آگاهی را به همراه دارد و انسان برای عاشق شدن باید نیت و تلاش واقعی داشته باشد، زیرا عشق نوعی ایمان است که به انسان عطا میشود. در جمع رندان و درویشان، جدایی درد بزرگی است و عشق فراتر از علم و زهد است. در نهایت، شاعر به توصیف عشق و مقام عاشقانه میپردازد و تأکید میکند که واقعیترین درگاه عشق، در حقیقت، ملک خداوند است.
هوش مصنوعی: چراغی که در دست مرد است، نماد آشنایی و شناخت اوست؛ به اندازهای که با چیزی آشنا باشد، روشنایی آن نیز بیشتر میشود.
هوش مصنوعی: در عشق، باید دلی بسوزانی و دلی بسازی، زیرا صدای عاشقان در سختیها و فقر شنیده میشود.
هوش مصنوعی: عشق به زحمت و تلاش به دست نمیآید، بلکه عشق یک ایمانی است که به انسان اعطا میشود.
هوش مصنوعی: ما همه در این مکان جمع شدهایم، اما جانی درویش از جدایی رنج میبرد و در دلش فریادی به خاطر آن بلند است.
هوش مصنوعی: شاید با نور عشق، رفتن در این مسیر دیگر جایی برای علم، زهد و پرهیزگاری نداشته باشد.
هوش مصنوعی: نمیتوان گفت که عاشق تنها و بیبضاعت است، زیرا سرزمین عاشقان، سرزمینی از آن خداست.
هوش مصنوعی: به خصال نیکو و تقوا مشهور باش، چون قاسم که نماد تقوا و نزاکت شاهان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.