امشب شب آدینه و فردا رمضانست
تن در ذوبان آمد و جان در طیرانست
بر بند ره لقمه و بگشا ره دیدار
تن طالب نان آمد و جان طالب جانست
آن خواجه عزیزست و لطیفست و شریفست
آزاده و حی نیست، که صید حدثانست
خرسند از آنست که بر سفره ارزاق
هرچند که نانش نرسد، بر سر خوانست
من بنده شوقم، که براقیست سبک رو
پروانه عشقست، ولی شمع جهانست
چون جمله تویی، غیر تو کس نیست بتحقیق
هر جان که شناسا شود این جا همه دانست
رعنایی تو چشم ترا کور ابد کرد
رو وسمه خر، ای دوست، که این سرمه گرانست
کوری تو شد مانع راه تو وگرنه
چون ماه شب چارده آن دوست عیانست
گر زانکه شراب از خم توحید کنی نوش
در دیر جهان قاسم ما پیر مغانست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به شب آدینه و آغاز ماه رمضان اشاره دارد و با زبان شاعرانه احساسات عمیق روحانی و معنوی را منتقل میکند. شاعر بین جسم و روح تمایز قائل میشود، جایی که جسم به دنبال نان و نیازهای مادی است، اما روح در جستجوی معنای عمیقتری از جان است. او از زیبایی و لطافت الهی صحبت میکند و به غنای معنوی سفرهای که در پیش دارد، اشاره دارد. همچنین عشق و شوق را به مثابه براق و پروانهای توصیف میکند، و در نهایت بیان میکند که حقیقت مطلق تنها در وجود خداوند است و او را به عنوان منبع نور و دانایی معرفی میکند. شعر در نهایت بر اهمیت شناخت و دیدار حقیقت تأکید دارد.
هوش مصنوعی: امشب شب جمعه است و فردا ماه رمضان آغاز میشود. بدن در حال ذوب شدن است و روح در حال پرواز و شادابی است.
هوش مصنوعی: در مسیر زندگی، لقمهای را که به چنگ آوردهای محکم نگهدار و برای دیدار به دل بزن. اینجا کسی به دنبال نان است، اما روحش در جستجوی معنا و حقیقتی عمیقتر است.
هوش مصنوعی: آن شخص محترم و لطیف و با شخصیت است و آزاده و بیخیال است، او مانند شکارچیان حریفی است.
هوش مصنوعی: خوشحال است که در کنار دیگران و در مهمانی غذا هست، حتی اگر خودش از نان بیبهره باشد.
هوش مصنوعی: من تحت تأثیر شوق و عشق هستم، مانند پروانهای که به سوی نور میرود، در حالی که شمع وجودم نوری است که دیگران را به خود جلب میکند.
هوش مصنوعی: تو تمام چیزی، غیر از تو هیچکس وجود ندارد. واقعاً هر کسی که در اینجا به درک و شناخت برسد، همه چیز را فهمیده است.
هوش مصنوعی: چشمان تو به دلیل زیباییات برای همیشه در جستجوی تو مبهوت و نابینا شدند. ای دوست، مثل سرمهای که برای زیبا کردن استفاده میشود، این زیبایی ارزش زیادی دارد.
هوش مصنوعی: نابینایی تو باعث شده که نتوانی راه خود را ببینی، وگرنه آن دوست مانند ماه شب چهاردهم به روشنی دیده میشود.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی از خم توحید شراب بنوشی، در دنیای اینجا با ما، پیر مغان هم هست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
الْمِنَّةُ لِلّٰه که این ماهِ خزانست
ماهِ شُدن و آمدنِ راهِ رَزانست
از بسکه درین راهِ رز انگور کشانند
این راهِ رَز ایدون چو رهِ کاهکَشانست
چون قُوسِ قُزَح برگِ رَزان رنگبهرنگند
[...]
هجران تو ای شهره صنم باد خزانست
کاین روی من از هجر تو چون برگ رزانست
در طبع نشاطم طمع وصل چنانست
در باغ دلم باد فراق تو همانست
رازی ز ازل در دل عشاق نهانست
زان راز خبر یافت کسی را که عیانست
او را ز پس پردهٔ اغیار دوم نیست
زان مثل ندارد که شهنشاه جهانست
گویند ازین میدان آن را که درآمد
[...]
صدر ثقة الدین کنف خلق جهانست
خاک دراو کعبهٔ اشراف زمانست
آراسته از طالع او روی سپهرست
افروخته از طلعت او صحن جهانست
در خدمت او تقویت خرد و بزرگست
[...]
ای دیده در آن شکل و شمایل نظری کن
گر زآنکه تو را آرزوی دیدن جانست
روئیست در آن چشم جهانی متحیر
زلفی که پریشانی احوال جهانست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.