آن ماه شب افروز، که در پرده نهانست
در پرده نهانست، ولی پرده درانست
روشن نتوان گفت که: سر چیست؟ که آن یار
با نام و نشان آمد و بی نام و نشانست
مشکل همه اینست که: در عالم تمییز
آنرا که دو اخوانی درد تو همانست
با خواجه حکایات نهایات مگویید
کو عاشق جان نیست، ولی عاشق نانست
در دار فنا فکر اقامت نتوان کرد
کین ملک قدم نیست، که شهر حدثانست
در راه خدا مرد امین باش، که هر جای
چون مرد امین آمد در عین امانست
قاسم، بحقیقت دل خود هر که بداند
در مذهب عشاق بصیر همه دانست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی معانی عمیق و پیچیده عشق و حقیقت است. شاعر از ماه شبافروز به عنوان نمادی از زیبایی و عشق یاد میکند که هرچند در پس پرده پنهان است، اما وجودش محسوس است. وی به دشواریهای شناخت حقیقت اشاره میکند، مخصوصاً وقتی که فرد با نام و نشان و در عین حال بدون هویت واقعی به زندگی میآید.
شاعر به مسائل زندگی و مرگ اشاره کرده و میگوید که در دنیای فانی نباید به اقامت فکر کرد، زیرا این دنیا فقط گذرگاهی است. او همچنین بر اهمیت صداقت و امانت در راه خدا تأکید میکند و بیان میکند که کسی که حقیقت دل خود را بشناسد، در مذهب عشق بصیر و آگاه خواهد بود.
به طور کلی، این شعر تفکر در مورد عشق، حقیقت، زندگی و مرگ را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: ماه زیبایی که در شب به روشنی میدرخشد، در حالی که در سایهای پنهان است؛ گرچه در سایه مخفی است، اما پردهای که او را پنهان کرده، وجود دارد.
هوش مصنوعی: نشانهها و ویژگیهای ظاهری نمیتوانند به درستی ماهیت اصلی عشق یا محبوب را وصف کنند. زیرا آن معشوق با نام و نشانی خاص ظاهر شده، اما در واقعیت، ماهیت او فراتر از این شناسههاست و نمیتوان به سادگی آن را درک کرد.
هوش مصنوعی: این مشکل برای همه وجود دارد که در دنیای شناخت و تمایز، درد تو با درد کسی دیگر که شبیه توست، یکی است.
هوش مصنوعی: با کسی که فقط به لذتهای مادی و دنیوی علاقهمند است و عشق واقعی را درک نمیکند، صحبت نکنید. او فقط به دنبال تأمین نیازهای مادی خود است و هیچ درکی از عشق حقیقی ندارد.
هوش مصنوعی: در این دنیا نمیتوان به فکر ماندن و اقامت بود، زیرا این مکان یک سرزمین دائمی نیست و همه چیز در حال تغییر و زوال است.
هوش مصنوعی: در مسیر خدا باید صداقت و امانتداری را پیشه کنی، زیرا هر جا که شخصی با این خصوصیات وارد شود، احساس امنیت و آرامش به وجود میآید.
هوش مصنوعی: قاسم، هر کسی که واقعاً دل خودش را بشناسد، در عشق و محبت به دلسوزی و فهم عمیق رسیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
الْمِنَّةُ لِلّٰه که این ماهِ خزانست
ماهِ شُدن و آمدنِ راهِ رَزانست
از بسکه درین راهِ رز انگور کشانند
این راهِ رَز ایدون چو رهِ کاهکَشانست
چون قُوسِ قُزَح برگِ رَزان رنگبهرنگند
[...]
هجران تو ای شهره صنم باد خزانست
کاین روی من از هجر تو چون برگ رزانست
در طبع نشاطم طمع وصل چنانست
در باغ دلم باد فراق تو همانست
رازی ز ازل در دل عشاق نهانست
زان راز خبر یافت کسی را که عیانست
او را ز پس پردهٔ اغیار دوم نیست
زان مثل ندارد که شهنشاه جهانست
گویند ازین میدان آن را که درآمد
[...]
صدر ثقة الدین کنف خلق جهانست
خاک دراو کعبهٔ اشراف زمانست
آراسته از طالع او روی سپهرست
افروخته از طلعت او صحن جهانست
در خدمت او تقویت خرد و بزرگست
[...]
ای دیده در آن شکل و شمایل نظری کن
گر زآنکه تو را آرزوی دیدن جانست
روئیست در آن چشم جهانی متحیر
زلفی که پریشانی احوال جهانست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.