خوشتر از حمام و رخت پاک نیست

کهنه گر باشد لباست باک نیست

هر که در بر جامه خود میدرد

در حقیقت صاحب ادراک نیست

از همه رختی ببرمیکن مله

هیچ رنگی به زرنگ خاک نیست

عاقلانرا ناگزیرست از لباس

گر بود مجنون برهنه باک نیست

قدر وصل بر چه داند پیرهن

دامن او چون زهجران چاک نیست

همچو دلق پیر خالی از عصاست

بر سر سجاده چون مسواک نیست

بی میان بسته در میدان رخت

کس چوقاری در جهان چالاک نیست