غبار طرف مزارم به پیچ و تابی هست
هنوز در رگ اندیشه اضطرابی هست
به بانگ صور سر از خاک برنمی دارم
هنوز در نظرم چشم نیم خوابی هست
ز سردی نفس نامه بر توان دانست
که نارسیده پیام مرا جوابی هست
به هرزه جان به غلط دادم و ندانستم
که یار دیرپسندی و زودیابی هست
نظر فروز اداها به دشمن ارزانی
به من سپار اگر داغ سینه تابی هست
ز شوری نمک پرسش نهانی تست
اگر مرا جگر تشنه عتابی هست
خود اولین قدح می بنوش و ساقی شو
که آخر از طرف تست گر حجابی هست
مگر دهم جگر تشنه را دلی به دروغ
نشان دهید به راهش اگر سرابی هست
ز سردمهری ایام نیستیم نژند
که در خرابه ما روی آفتابی هست
بهار هند بود برشگال هان غالب
در این خزانکده هم موسم شرابی هست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مضامینی مانند عشق، انتظار و ناامیدی می‌پردازد. شاعر از حسی غم‌انگیز و اضطراب در دل خود سخن می‌گوید. او درباره شوق و اشتیاقش برای دیدار محبوب صحبت می‌کند، در حالی که از سردی و عدم پاسخ او رنج می‌برد. او به خود یادآوری می‌کند که محبوب دیرین است و بلافاصله در دسترس نیست. شاعر به تلخی احساساتش اشاره می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که به جای ناامیدی، باید از زندگی لذت برد و به یاد محبوب خود گریست. او در نهایت به زیبایی بهار و شادی در دل خزان اشاره می‌کند و به نوعی امید را در دل می‌پروراند.
هوش مصنوعی: غبار کنار قبرم هنوز بر سر راهی وجود دارد و در ذهنم همواره نوعی نگرانی و اضطراب حس می‌شود.
هوش مصنوعی: با صدا و ناله‌ای که در این دنیا می‌زنم، هنوز از زمین برنمی‌خیزم. در نظر من چشمی نیمه‌بیدار وجود دارد که هنوز خوابش نبرده است.
هوش مصنوعی: از سردی نفس می‌توان فهمید که پیامی که فرستاده‌ام هنوز به دستش نرسیده و جواب آن را دریافت نکرده‌ام.
هوش مصنوعی: من به اشتباه جانم را بیهوده خرج کردم و نمی‌دانستم که محبوب من دیر می‌آید و به زودی نمی‌توان او را یافت.
هوش مصنوعی: نگاه زیبا و جذاب تو را به دشمن ببخش، اما اگر دل من تاب و تحمل این درد را دارد، آن را به خودم بسپار.
هوش مصنوعی: از شوریدگی و شور نمک، سوالی در دل تو نهفته است. اگر من که در دل دارم، تشنه عتاب تو هستم.
هوش مصنوعی: خودت ابتدا نوشیدنی را بنوش و مثل ساقی باش، چون اگر حجاب و مانعی وجود دارد، به خاطر توست.
هوش مصنوعی: آیا می‌شود دل کسی را با دروغ به آرامش برسانید، در حالی که راهی که او می‌رود فقط یک سراب است و او به دنبال حقیقتی می‌گردد؟
هوش مصنوعی: ما از دلگیری روزگار و سردی آن ناراحت نیستیم، زیرا در ویرانه‌های زندگی‌مان هنوز نشانه‌ای از روشنایی و امید وجود دارد.
هوش مصنوعی: بهار هند، به زیبایی و شادابی فصل بهار در سرزمین هند اشاره دارد. شاعر به ما می‌گوید که حتی در این فصل خزان و تغییرات طبیعی، همچنان در این مکان احساس شادابی و نشاط وجود دارد. همچنین، او بر این نکته تأکید می‌کند که در این دوران، فرصتی برای نوشیدنی و لذت بردن از زندگی هم وجود دارد. به عبارت دیگر، حتی در شرایطی که به نظر می‌رسد همه چیز رو به زوال است، هنوز می‌توان از زیبایی‌ها و لذت‌ها بهره‌مند شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به خود مبین که چو روی من آفتابی هست
به من نگر که چو من در جهانی خرابی هست؟
ز روشنی رخ تو گر به صد نقاب رود
کسی نداند بر روی تو نقابی هست
دلم ز ناوک چشمت هزار روزن شد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.