گنجور

 
قاآنی

کسی ندیده سیه‌روزی از بخیل بتر

که خود تعب کشد و غیری انتفاع کند

از آنکه تا هنوزش بود به تن رمقی

ز ناز و نوش جهان طبعش امتناع کند

ولی جنازه‌اش از در برون نرفته هنوز

در آن زمان که جهان را به جان وداع کند

به مال و دولت او سفله‌ای گمارد چرخ

که نان او خورد و با زنش جماع کند