استرم را اگر فرستادی
نکنم جز به مردمی یادت
معنی آن فلان تحیاتست
وان فلان روح پاک اجدادت
ورنهگویم که آن فلان ذکرست
وان فلان مقعد پر از بادت
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع یادآوری و احترام به اجداد و نسلهای گذشته اشاره دارد. شاعر میگوید که اگر کسی استرس او را منتقل کند، آن را فقط به انسانهای نیک گوش خواهد داد و به معانی عمیق تحیات و روح پاک اجدادش اشاره میکند. در نهایت، بیان میکند که این یادآوری و ذکر، پر از احساسات و هیجانات است.
هوش مصنوعی: اگر اسبم را فرستادی، هیچگاه جز به یاد مردمان خوب و درستکار نخواهم کرد.
هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که سلام و درودها به آن شخص خاص و همچنین به روح پاک نیاکانش تقدیم میشود.
هوش مصنوعی: اگر نمیگویم که آن موضوع خاص چیست، و آنجا هم جای پر از بادی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زانکه دیوی رسید فریادت
ای کم از خاک چیست این بادت
که از این نیست هستئی دادت
حق از آن بیش و کرد دلشادت
گفت کای پیرزن چه افتادت
که ز گردون گذشت فریادت
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.