ز شر دیو بدرگاه ما بیار پناه
بآب مغفرت ما بشوی لوث گناه
بهر طرف بمپوی و ز دیو راه مجوی
ز ما چو دور شوی یکقدم شوی گمراه
گر آرزوت شود رفعت شهنشاهی
بیا جبین مذلت بنه بدین درگاه
بنال بر در ما تا بجوش آید رحم
بزار بر در ما تا بروید اشک گیاه
بگیر توشهٔ تقوی برای راه نجات
ز حرص گیر کنار و بزهد آر پناه
طمع مکن ز کسی و مشو ذلیل خسی
ز فضل ما بطلب هرچه باشدت دلخواه
کمر بخدمت ما بند روز و شب از جان
بهرچه امر کنیمت بگوی بسمالله
بهر دری که بخوانیم از آن درآ بر ما
بهر درت که نمائیم پیش گیر آن راه
نجات خویش ز غرقاب جهل خواهی فیض
بجان نصیحت پروردگار دار نگاه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از نجات از شر شیطان و گناهان صحبت میکند و به خواننده توصیه میکند که به درگاه خداوند پناه ببرد. شاعر با ذکر پاکی و مغفرت الهی، به دوری از وسوسههای شیطانی و نیاز به تقوا و زهد اشاره میکند. همچنین، به طلب نیکی و فضل خداوند و خدمت به او تأکید کرده و از حرص و ذلت پرهیز میکند. در نهایت، به اهمیت نصیحت پروردگار و جستجوی نجات از جهل اشاره دارد.
هوش مصنوعی: از شر شیطان به درگاه ما پناه بیاور و با آب بخشش ما، آلودگیهای گناه را بشوی.
هوش مصنوعی: هر کجا که بروی و از شیاطین دوری کن، اگر از ما دور شوی، هر قدمی که برداری، به گمراهی میروی.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی به مقام و ارزشی بلند دست یابی و مانند پادشاهان شوی، باید ذلت و خوارگی را کنار بگذاری و در این درگاه به خاکساری بایستی.
هوش مصنوعی: به درگاه ما ناله و زاری کن تا رحمت و محبت خداوند جاری شود و با این زاری، اشکها مانند آب میوهای در حال رشد، روان شوند.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به نجات، داشتن تقوا و پرهیز از حرص و طمع لازم است. باید خود را آماده کنی و از دنیا طلبی دور باشی تا به آرامش و پناهگاه دست یابی.
هوش مصنوعی: از کسی انتظار چیزی نداشته باش و خودت را در پیش او کم ارزش نکن. از نعمتهای ما هرچه میخواهی درخواست کن، هر آنچه که برایت پسندیده است.
هوش مصنوعی: هر روز و شب، خود را آماده خدمت به تو کردهایم و جان خود را فدای خواستههایت میکنیم. هر چیزی که بخواهی، با کمال میل انجام میدهیم و با گفتن "بسمالله" شروع میکنیم.
هوش مصنوعی: هر دری که به آن وارد شویم، از آنجا به ما پاسخ میدهند، و هر راهی که به سوی تو باز کنیم، پیش از آن ما را راهنمایی کن.
هوش مصنوعی: برای نجات خود از غرقاب جهالت، باید به راهنماییهای پروردگار توجه کنی و از نصایح او بهرهمند شوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سماع و بادهٔ گلگون و لعبتان چو ماه
اگر فرشته ببیند دراوفتد در چاه
نظر چگونه بدوزم؟ که بهر دیدن دوست
ز خاک من همه نرگس دمد به جای گیاه
کسی که آگهی از ذوق عشق جانان یافت
[...]
به فرخی و به شادی و شاهی ایران شاه
به مهرگانی بنشست بامداد پگاه
برآن که چون بکند مهرگان به فرخ روز
به جنگ دشمن واژون کشد به سغد سپاه
به مهر ماه ز بهر نشستن و خوردن
[...]
مگر که زهره و ما هست نعت آن دلخواه
که با سعادت زهره است و باطراوت ماه
سعادتی که همه در روان گشاید طبع
طراوتی که همه بر خرد ببندد راه
اگر چه در نسب آدم آفتاب نبود
[...]
ایا بهار من و عید نیکوان سپاه
چو ماه ز ابر همی تابی از قبای سیاه
بصید رفتی و پدرام بازگشتی شام
برنگ و بوی رخ و زلف خویشتن می خواه
میئی که وقت سحر زو نسیم گیرد گل
[...]
تو زاهدی و دو زلف تو آفتاب پرست
به سجده اید شما هر دو درگه و بیگاه
چرا دو چشم تو دیبای لعل پوشیدست
اگر نپوشند ای دوست زاهدان دیباه
ز راه گمشده را زاهدان به راه آرند
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.