گر نه ابراهیم عهد خود بود جانان من
چون کند جا در دل چون آتش سوزان من!
از ازل کردند در خونریزی من اتّفاق
خنجرش را آشنایی‌هاست با مژگان من
درهم از همچشمی بخت سیاه عاشقست
نیست بی‌باعث پریشان طرّة جانان من
گر فدا کردم به راهت دین و ایمان را چه غم
دین و ایمانم تویی، دین من و ایمان من
گر چنین فیّاض از مژگان تراود سیل خون
می‌شود رسوای عالم حسرت پنهان من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و هماهنگی اندام معشوقه می‌پردازد. شاعر با تاکید بر نیکویی و تناسب اعضای بدن او، ابرو و قامتش را به عنوان نمادهای زیبایی و موزونی معرفی می‌کند. او بیان می‌کند که حتی اگر دیوان عشق او نیز وجود داشته باشد، زیبایی او به حدی است که هیچ وقت از ذهن چنان زیبایی فراموش نمی‌شود. همچنین، شاعر به اهمیت عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که بدون عشق، زیبایی و نکته‌ای از دل انسان نمی‌تواند به طرز موزونی رخ نماید. در کل، شعر به زیبایی‌های عاطفی و فیزیکی تاکید دارد و نشان‌دهنده تأثیر عمیق عشق بر زندگی و احساسات انسان است.
هوش مصنوعی: اگر ابراهیم به وعده‌اش عمل نمی‌کرد، معشوق من چگونه می‌توانست در دل من جا بگیرد، در حالی که عشق او مانند آتش سوزان است؟
هوش مصنوعی: از آغاز، سرنوشت خون ریزی من را رقم زدند و آشنایی خنجر با مژگان من به نوعی درهم تنیده است.
هوش مصنوعی: عشق بی‌دلیل و بدون علت، باعث پریشانی و ناآرامی جان من شده است و همه این‌ها ناشی از نیش زدن بخت بد من است.
هوش مصنوعی: اگر برای تو جانم و ایمانم را فدای تو کردم، چه غمی دارم؟ چون دین و ایمان من خود تو هستی.
هوش مصنوعی: اگر این چشمان پرمهرت، همچون سیلی از خون بریزد، همه دنیا از حسرت پنهان من آگاه خواهد شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
منتی باشد ز تو بر جان من
گربری این سستی از دندان من
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.