گفتگوی چشم جادویی مرا دیوانه کرد
همزبانی‌های ابرویی مرا دیوانه کرد
گیسوی زنجیر، عاقل می‌کند دیوانه را
حلقة زنجیر گیسویی مرا دیوانه کرد
رام با دیوانه می‌شد پیش ازین آهو ولی
رم نمودن‌های آهویی مرا دیوانه کرد
کاش از یک تار مو تدبیر زنجیرم کند
آنکه از هر یک سر مویی مرا دیوانه کرد
من کجا و طاقت این های های گریه‌ها
وه که از بی‌طاقتی هویی مرا دیوانه کرد
با گل وصل بتان چشم آشنایان دیگرند
زین می هوش آزما بویی مرا دیوانه کرد
بی‌کشش کوشش طریق رهروان کعبه نیست
اندرین وادی تکاپویی مرا دیوانه کرد
بیستون عشق کندن پیشه‌ی هر تیشه نیست
امتحان دست و بازویی مرا دیوانه کرد
کو به کو فیّاض گشتم گرچه پر همراه عقل
عشق آخر در سر کویی مرا دیوانه کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وضعیت ناامیدی و درد دل خود می‌پردازد. او با تأکید بر نارضایتی از عدم توجه دیگران، به خصوص از جانب یک کودک بازیگوش، اشاره می‌کند که هرچه تلاش کرده، نتوانسته او را متوجه کند. همچنین، شاعر به بی‌فایده بودن برخی تلاش‌ها اشاره می‌کند که مانند شمعی در حال سوختن، اثری بر جای نگذاشته است. در انتها، شاعر از عشق و مهربانی‌های شخصی صحبت می‌کند که به رغم دوستی، به او آسیب زده و زخم‌هایی در دل او ایجاد کرده است.
هوش مصنوعی: چشمان تو با نگاهشان مرا مجنون کرده و همتای ابروهایت هم باعث دیوانگی من شده است.
هوش مصنوعی: موهای زنجیری، عقل را از آدم دیوانه می‌گیرد. حلقه زنجیر موهایش، مرا به دیوانگی کشاند.
هوش مصنوعی: قبلاً آرامش من را دیوانگی آهو به هم می‌زد، اما حالا آنقدر تلاطم‌های آهو را دیده‌ام که خودم دیوانه شده‌ام.
هوش مصنوعی: ای کاش کسی بیفتد که با یک تار مویش بتواند زنجیر اسارت من را بگسلد؛ کسی که با هر یک از موهایش مرا به جنون کشید.
هوش مصنوعی: من در کجا هستم و طاقت گریه‌های بی‌پایانم کجاست؟ آه، که از ناتوانی‌ام، دیوانه شده‌ام.
هوش مصنوعی: با دیدن زیبایی‌های معشوق، دیگران هم آشنا می‌شوند. این شراب نشئه‌انگیز بویی دارد که مرا دیوانه کرده است.
هوش مصنوعی: تلاشی بی‌ثمر و بی‌نتیجه برای رسیدن به مقصدی نیست، این مسیر که در آن هستم، مرا به شدت دچار آشفتگی و جنون کرده است.
هوش مصنوعی: عشق مانند کندن سنگ بیستون نیست که هر کسی از پس آن برآید. این احساس، قدرت و اراده خاصی می‌طلبد و من را دیوانه کرده است.
هوش مصنوعی: به هر محله‌ای که رفتم، به دنبال سرچشمه عشق و زیبایی بودم. هر چند که عقل و منطق به من می‌گفت که این مسیر درست نیست، اما در نهایت عشق در دل و جانم چیره شد و مرا به جنون کشاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.