|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد. او می‌گوید که لبخندهای معشوق همچون مروارید و مرجان پر از زیبایی است و لب‌های او شبیه آب حیات هستند. شاعر خود را تشنه عشق و حضور معشوق می‌داند و می‌خواهد در کنار او باشد.
هوش مصنوعی: زمانی که محبوب لبخند می‌زند، زیبایی‌اش مانند مروارید و مرجان موجب شعف و شکرگزاری می‌شود.
هوش مصنوعی: لبان او همچون آب زلال و حیات‌بخش است. من در کنار او احساس تشنگی شدید می‌کنم، حتی اگر جانم در خطر باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرا عشق تو در جان خوشتر از جان
وگرچه جان من زوگشت رنجان
به خواهر گفت روزی ای مراجان
برو زین بیشتر ما را مرنجان
مهی خورشید رویش دید بی جان
روان این مطلعش سر بر زد از جان:
چنین آمد نصیب من ازین جان
که خسرو پرورد جان من کنم جان
در این میزان گنج و عقل سنجان
که عقلش کفه‌ای شد کفهٔ جان
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.