|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر درد و دل شاعر از فراق و دوری از محبوبان است. او با اشاره به زخم‌هایی که از خوبی‌های آنان بر دلش نشسته، از غم و اندوهی که به علت جدایی از آنان متحمل می‌شود، صحبت می‌کند. در نهایت، او به این نکته اشاره می‌کند که وقتی عشق و تیر غمزه معشوق از درد بیشتر است، از طعنه‌های دشمنان نگران نیست.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر خوبان دردمند و زخم‌زده است و جسمم به خاطر دوری آنها پر از اندوه و غم است.
هوش مصنوعی: وقتی که محبت و عشق بر دل چیره شود، دیگر تیرهای طعنه و دشمنی برای آدم ترسی ندارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر چه ویسه بی آهو و پاکست
مرا زین روی دل اندیشناکست
جهان هر دو بهم یک مشت خاکست
فضای قدس دارالملک پاکست
مگو با دوست می‌گویم چه باکست
که گر دشمن شود بیم هلاکست
خداوندیکه حکمت بخش خاکست
کمینه بخشش او جان پاکست
ترا گر دل به مهرم درناکست
مرا نیز از غمت بیم هلاکست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.