به نام آنکه جان را زندگی داد
طبیعت را به جان پایندگی داد
خداوندیکه حکمت بخش خاکست
کمینه بخشش او جان پاکست
دو کون از صنع او یک گل به باغی
ز ملکش نه فلک یک شب چراغی
رموز آموز عقل نکته پیوند
شناسائی ده جان خردمند
بصارت بخش چشم پیش بینان
تمنای درون شب نشینان
جواهر بند ناهید از ثریا
چراغ افروز در قعر دریا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش خداوند و آفرینشهای او میپردازد. شاعر از زندگی و طبیعت صحبت میکند و به حکمت و بخشندگی خدا اشاره میکند که جانهای پاک را به بندگی خود دعوت میکند. او زیباییهای جهان را به باغی تشبیه میکند و به رموز عقل و خرد اشاره مینماید. همچنین به بصیرت و شناخت عمیق انسانها در زندگی اشاره کرده و جواهرات و روشنیهایی که خداوند در جهان آفریده را توصیف میکند.
هوش مصنوعی: به نام کسی که زندگی را به روح بخشید و به طبیعت، طول عمر و پایداری عطا کرد.
هوش مصنوعی: خداوندی که به خاکیها حکمت میبخشد، بخشش او موجب زندگی پاک و معنوی است.
هوش مصنوعی: دو جهان به دست آفریدگار، یک گل در باغی از ملک او روییده است و آسمان هم یک شب چراغی روشن کرده است.
هوش مصنوعی: رازهای فهم و دانش را بشناس و به هسته وجودی خود آگاه باش، زیرا این آگاهی برای انسان خردمند بسیار مهم است.
هوش مصنوعی: زندگی کسانی که به دور از هیاهوی روزمره در تاریکیها مینشینند و به عمق احساسات خود میپردازند، به آنها بینش و روشنایی میبخشد.
هوش مصنوعی: جواهرات ناهید (سیاره زهره) مانند نورافشانی هستند که از ارتفاعات ثریا (ستاره سهگانه) میتابند و در عمق دریا درخششی دلنشین ایجاد میکنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.