|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از ظلم و ستمی که در زندگی‌اش تجربه کرده، به شدت رنج می‌برد و دلش پر از درد و خون است. غم و اندوه او به حدی زیاد است که نمی‌تواند تحمل کند. او اشاره می‌کند که این ظلم‌ها از ابتدای زندگی‌اش تا به امروز ادامه داشته است.
هوش مصنوعی: ای فلک! از ظلم و ستم تو دل من پر از زخم و غم شده است و اندوه من به اندازه‌ای است که دیگر حدود و مرز نمی‌شناسد.
هوش مصنوعی: دوست فایز از زمان تولدش تا به حال با ظلم و ستم مواجه بوده و این وضعیت همچنان ادامه دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جز این بسیار چیز گونه‌گون بود
کجا از وصف و اندازه برون بود
مهین‌بانو نشاید گفت چون بود
که از شادی ز شادروان برون بود
بیان کن سِرّ معراجش که چون بود
بگفت او هم درون و هم برون بود
نه جوی شیر بلک آن جوی خون بود
رو از فرهاد پرسش کن که چون بود
بدید آنچه از حد دیدن برون بود
مپرس از ما ز کیفیت که چون بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.