اگر هنگام مردن دلبر من
نهد از مهر بر زانو سر من
بگیرد یار فایز را در آغوش
بسا آسان رود جان از تن من
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
اگر هنگام مردن دلبر من
نهد از مهر بر زانو سر من
بگیرد یار فایز را در آغوش
بسا آسان رود جان از تن من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیان کننده حالتی احساسی است که در آن شاعر از لحظه‌ای در هنگام مرگ سخن می‌گوید. او اگر دلبرش سرش را بر زانو نهد و او را در آغوش بگیرد، جانش به آسانی از بدنش جدا می‌شود. شاعر احساس می‌کند که عشق و محبت دلبرش می‌تواند مرگ را آسان‌تر کند.
هوش مصنوعی: اگر در لحظه‌ی مرگ، محبوبم سرش را با محبت بر زانوی من بگذارد،
هوش مصنوعی: اگر یار فایز مرا در آغوش بگیرد، به راحتی جانم از تنم جدا می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به بوم ماه وی را نیست دشمن
که یارد دشمنانی کرد با من
حصاری لعبتی در بسته بر من
حصاری قفل او نشکسته دشمن
شهش گفتا اگر می‌ترسی از من
بجان تو ایمنی ای خویش دشمن
درین یاری که دارد کار با من؟
دل من هست آخر یار من!
اگر من نیز برگردم ز دشمن
کجا خواهد قضا برگشتن از من
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.