قوت جگرت ز جوش بستان
روزی لب از خروش بستان
سرتاسرت ار چو گل زبانست
بفروش و لب خموش بستان
داد دل رهروان به آهی
زین گمره خرقه‌پوش بستان
گر عزم طواف کعبه داری
توفیق ز می‌فروش بستان
صد جان بر یک شرر گرو کن
وز شعله شعله جوش بستان
چون نیست وفا به غیر نامی
خود را بفروش و گوش بستان
گر بارکش غمی فصیحی
صد سر ده و نیم دوش بستان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات عشق، دل‌تنگی و جستجوی معانی عمیق زندگی می‌پردازد. شاعر از عشق و زحمت راهروان صحبت می‌کند و به آنها توصیه می‌کند که از دشواری‌ها عبور کنند و به جای صحبت‌های بیهوده، سکوت را برگزینند. همچنین اشاره می‌کند که برای رسیدن به مقاصدی بزرگ، باید از تجربیات و نعمت‌های دیگران بهره برد و در نهایت به خودشناسی و ارزش نهادن به نام و ذات خود تأکید می‌کند. جوش و خروش دل، وفا و عشق، و همچنین غم و بار زندگی از مضامین اصلی این شعر به شمار می‌روند.
هوش مصنوعی: قدرت و توان تو از شور و شوقی است که در دل داری، روزی به تو لبخند خواهد زد و سرنوشتت تغییر خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اگر تمام وجودت مانند گل زیباست، سخن خود را فروš بده و لب‌هایت را بسته نگه‌دار.
هوش مصنوعی: دل رهروان در این گمراهی به خاطر آه و ناله‌ای که از خرقه‌پوشان می‌شنوند، به درد آمده است.
هوش مصنوعی: اگر قصد داری کعبه را طواف کنی، از فروشنده شراب توفیق و خوشی را به دست بیاور.
هوش مصنوعی: به جان‌های بسیار ارزش خود را در برابر یک جرقه قرار بده و از شعله‌های آتشین، شور و شعف را به دست بیاور.
هوش مصنوعی: اگر وفا و صداقتی در دیگران نیست، خود را به نامی بفروش و بی‌توجه به دیگران، فقط به خودت گوش کن.
هوش مصنوعی: اگر بار سنگینی از غم را به دوش بکشی، باید صد سر داشته باشی و نیمه شب را با غم خود سپری کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.