|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
لغزش به بخش حاشیههای شعر
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخههای خطی، چاپی و نگارههای هنری مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش ترانهها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر
|
|
لغزش به بخش شعرهای همآهنگ
|
|
لغزش به بخش خوانشهای شعر
|
|
لغزش به بخش شرحهای صوتی
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
به اشتراکگذاری متن شعر جاری در گنجور
|
|
مشابهیابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالببندی کتابهای قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاههای با عرض مناسب)
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به عشق و شوق خود نسبت به معشوق میپردازد. او تمایل دارد مکرراً دور و بام محبوب را طواف کند و احساساتش را با آتش عشقش بیان کند. چشم و گوش خود را به زیبایی معشوق و کلام او اختصاص میدهد و در نوشیدن شراب، یاد لبهای او را در نظر دارد. او مانند گدایی که برای طلب کمک دست به سوی معشوق دراز میکند، نام محبوب را با گوش جان میشنود. در پایان، شاعر به مضطرب بودنش اشاره میکند و میگوید که میتواند یک لبخند از معشوق را بهعنوان نعمت بزرگتر از آنچه که است، تحسین کند.
هوش مصنوعی: بینهایت مشتاقم که دور در و بام تو بچرخم و احساساتم را مانند دود شعلههای تو به آرامی رها کنم.
هوش مصنوعی: چشمم را به دور میچرخانم و زیبایی تو را میبینم، گوشم را به اطراف میسپارم و یاد سخنان تو میکنم.
هوش مصنوعی: درون جام میجوشم و تصویر لب زیبایت را میدزدیدم، در ظرف شراب قرار میگیرم و به جام تو سجده میکنم.
هوش مصنوعی: مثل گدایی که کاسهاش را برای درخواست کمک در دست دارد، من هم گوشام را آماده میکنم تا نام تو را با خود ببرم و از تو یاری بخواهم.
هوش مصنوعی: دیروز کسی سخن میگفت و از غم ما مینالید، اگر تو در این حالت از من نشانی ندهی، من این شربت را با یک لبخند تو حرام میکنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.