|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان تجربه درد و رنج شاعر می‌پردازد. او از نیش نشتر و خنجر اشاره می‌کند و می‌گوید که در عین درد و رنج، عشق را به عنوان دایه‌ای عاشقانه دارد. همچنین او به این نکته اشاره می‌کند که با وجود منشأ خاکی‌اش، به دلیل احساسات و عشقش، احساس پخته‌تری دارد و مانند شیر آتشین است.
هوش مصنوعی: درد و رنج من به قدری زیاد است که مانند زخم‌های عمیق از تیغ تیز نشتر گرفته‌ام. اما با این وجود، به لطف و برکت زندگی، مثل گیاه سبز و سرزنده‌ای به آب حیات دست یافته‌ام که از نوک خنجر سرچشمه می‌گیرد.
هوش مصنوعی: مادرم عشق است و اگر چه مزاجم به خاطر آتش دچار مشکل شود، نگران نیستم. هرچند که از خاک ساخته شده‌ام، اما نیرومند و با تجربه‌ای مانند شیری که از آتش تغذیه کرده‌ام، زندگی می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.