تا نفس داری سراغ کوی آن مه‌پاره گیر
و آن در و دیوار را چون دیده در نظاره‌گیر
رنگ عصمت مشکن و با خویش هم‌زانو مشو
یوسف من یک گریبان دگر هم پاره‌گیر
دیده گر گستاخ در باغ تماشا بشکفد
پنجه مژگان بیار و دیده نظاره گیر
کوشش بیچارگی خاک مرادت رد کند
ور بمانی بی‌نوا تاوان کار از چاره‌گیر
صرصر آهت فصیحی کند بنیاد سپهر
آن غبار تیره را زین آستان آواره گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر فراخوانی است به عشق و زیبایی، با تأکید بر اهمیت جستجوی معشوق. شاعر از خواننده می‌خواهد تا با تمام وجود به سمت محبوب خود برود و به زیبایی‌های او و محیط اطراف توجه کند. او هشدار می‌دهد که نباید به خود اجازه دهد شخصیت و پاکی‌اش آسیب ببیند و همچنین از ارتباط‌های غیرمناسب پرهیز کند. این شعر همچنین به احساس دلتنگی و تلاش برای پیدا کردن سعادت و آرامش اشاره دارد و به این نکته می‌پردازد که انسان باید با تلاش و عشق، خطاهای خود را جبران کند. در نهایت، شاعر به قدرت عشق و تأثیری که می‌تواند بر زندگی داشته باشد، اشاره دارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که زنده‌ای، به دنبال آن محبوب یا معشوق باش و به زیبایی‌های اطراف، مانند دیوارها و درها، توجه کن و آنها را با دقت و تماشا نگاه کن.
هوش مصنوعی: رنگ پاکی خود را خراب نکن و با کسانی که نمی‌توانند به تو آسیب بزنند، هم‌جوار نشو. یوسف من، خود را در فعالیت‌هایی که به تو لطمه می‌زند، نینداز.
هوش مصنوعی: اگر چشمانت در باغ تماشا جسور و بی‌پروا شود، با مژه‌هایت را به دنبال چیزهای زیبا ببر و چشم و دل خود را آماده تماشا کن.
هوش مصنوعی: اگر تلاش و کوشش هیچ نتیجه‌ای ندهد، همچنان باید در تلاش بود و از ناامیدی فاصله گرفت؛ زیرا در غیر این صورت، باید بهای از دست دادن فرصت‌ها را بپردازید.
هوش مصنوعی: هواپیماهای تو به قدری زنده و شفاف هستند که طوفان زندگی را تغییر می‌دهند و غبار تیره را از این آستانه دور می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.