ای دل نشاط صرف کن و غم نگاه دار

داغی که بسپریم ز مرهم نگاه دار

از آه و ناله هر چه بود در حرم بهل

اشکی به یادگاری زمزم نگاه دار

یک لاله‌وار داغ دل ار افتدت به دست

شاداب خو به غم کن و خرم نگاه دار

بی غم دل مرا نتوان داشتن نگاه

اینک ببر دلم تو و بی غم نگاه دار

غم روید ار ز سینه‌ات آتش بر آن فشان

این سبزه را ز آفت شبنم نگاه دار

جام جمی به میکده چندی تهی نشین

رام کسی مشو ادب جم نگاه دار

مطرب نه‌ای منال فصیحی به بزم عیش

این ناله را ذخیره ماتم نگاه دار