گر آن ترک خطایی نوش سازد جام صهبا را
نخست آرد سوی ما ترکتاز قتل و یغما را
رخش در نازکی بر باد داده صفحه گل را
قدش در چابکی بر خاک شانده سرو رعنا را
به منع بوس آن لب چون دوصد تیرست از مژگان
که در خاطر تو اند راه دادن این تمنا را؟
بهار عارضش را تازه گل‌های عجب بشکفت
خدا را مدعی مانع مشو یکدم تماشا را
من و کوی مغان وان مغبچه کز لعل جان‌پرور
به نکته کرده زین دیر کهن بیرون مسیحا را
چو در کوی خراباتش به یک ساغر نمی‌گیرند
بر آتش افکنم به این لباس زهد و تقوا را
چه پوشانم ز مردم کآتش عشق می روشن
ز چاک سینه ظاهر کرد سر مخفی ما را
بگو کآرند جام جم ز مخزن ای شه خوبان
که بنمایم به شاهان بی‌وفایی‌های دنیا را
غزل گفتن مسلم شد به حافظ شاید ای فانی
نمایی چاشنی دریوزه زان نظم جهان‌آرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر در مورد زیبایی و جاذبه یک معشوق ترک است که با محبت و دلربایی خود، دل‌ها را به دست می‌آورد. شاعر به توصیف چهره و قد معشوق می‌پردازد و زیبایی‌اش را با گل و سرو مقایسه می‌کند. او به شدت از عشق و هوس به این معشوق سخن می‌گوید و حتی اقدام به ترک زهد و تقوا می‌کند تا به عشق دست یابد. در این شعر، تأکید بر لزوم دیدن حقیقت عشق و نبودن وفای دنیوی است و شاعر از خدا می‌خواهد که مانع تماشای زیبایی‌های عشق نشود. در نهایت، شاعر به طراحی کلمات و غزل‌سرایی خود اشاره می‌کند و ابراز امیدواری می‌کند که بتواند زیبایی عشق را برای دیگران به تصویر بکشد.
هوش مصنوعی: اگر آن ترک زیبا خطایی بکند و جام شراب را پر کند، ابتدا باید عشق و زیبایی‌اش را به سوی ما بیاورد و سپس کشت و غارت دل‌ها را به او واگذار کند.
هوش مصنوعی: چهره‌اش به لطافت گل است و در حالتی زیبا و دلربا بر ابرها می‌رقصد. قد و قامتش چنان است که همچون سروهای بلند و ظریف بر زمین ایستاده است.
هوش مصنوعی: منع کردن بوسیدن آن لب مانند این است که دوصد تیر از مژگان شلیک می‌شود. آیا می‌توانم این خواسته را در خاطر تو بگذارم؟
هوش مصنوعی: بهار چهره‌اش را تازه و زیبا مانند گل‌های شگفت انگیز نشان می‌دهد. خدا را به عنوان مدعی نخوان و باعث نشو که یک لحظه از تماشای این زیبایی باز بمانی.
هوش مصنوعی: من و کوی مغان، و آن دختر معصوم که با لبان رنگی‌اش جان ما را به زندگی می‌آورد، از این دیر باستانی بیرون آمده‌ایم که به رمز و رازهای خود مشغول است و تنها مسیحا را برای نجات می‌طلبد.
هوش مصنوعی: در محله‌ای که او برای خوش‌گذرانی و نوشیدن می‌رود، حتی با یک لیوان هم به او نمی‌دهند. بنابراین، من این لباس مقدس و پرهیزگارم را به آتش می‌زنم.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم آنچه را که در دلم دارم از دیگران پنهان کنم، در حالی که آتش عشق از درون سینه‌ام شعله‌ور شده و راز درونم را نمایان کرده است؟
هوش مصنوعی: بگو که جام جم، که نشانی از محتوای گرانبها دارد، از جایگاه خود به من بدهید تا بتوانم به شاهان نشان دهم که دنیا چه بی‌وفا و ناپایدار است.
هوش مصنوعی: حافظ به سرودن غزل به خوبی مشغول شده و احتمالاً تو نیز باید از زیبایی و جذابیت این شعر لذت ببری. این شعر همچون چاشنی‌ای است که به زیبایی و ترتیب جهان کمک می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زر افشانید بر پیلان جرس‌های مدارا را
برآرید آن فریدون فر درفش چرخ بالا را
زمین از سنبل و سوسن شده پر عنبر سارا
ز گلنار و گل و خیری شده یاقوت گون خارا
زهی از امر و نهی تو نظامی دین دنیا را
خهی ! از حل و عقد تو قوامی مجد علیا را
ثبات هضم تو داده سکون میدان عغبر را
نظام تو کرده روان ایوان خضرا را
کف تو شاه راهی در سخا بسیار و اندک را
[...]
ایا نور رخ موسی مکن اعمی صفورا را
چنین عشقی نهادستی به نورش چشم بینا را
منم ای برق رام تو برای صید و دام تو
گهی بر رکن بام تو گهی بگرفته صحرا را
چه داند دام بیچاره فریب مرغ آواره
[...]
ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا
به وصل خود دوایی کن دل دیوانه ما را
علاج درد مشتاقان طبیب عام نشناسد
مگر لیلی کند درمان غم مجنون شیدا را
گرت پروای غمگینان نخواهد بود و مسکینان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.