|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به قدرت و سلطنت اسماعیل اشاره دارد که بر جهانی گسترده حکومت می‌کند. او به نمایش قدرتش می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه سواران و صاحبان املاک در برابرش ادب می‌کنند. در این میان، افراد غیرمؤثر و سفله را از مقام خود تنزیل می‌دهد و تنها خودش در مقام رفیع باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: پادشاهی که در عالم پناهگاه اسماعیل است و جهان تحت سلطه اوست، با یک خط می‌تواند همه چیز را سامان دهد.
هوش مصنوعی: روز، زمان فعالیت و تحرک افرادی است که در میدان جنگ و دلاوری هستند، که به همراه خود، طرفداران و نیروهایشان را همراه دارند.
هوش مصنوعی: همه از یکدیگر جدا شده‌اند و حتی افراد بی‌اهمیت نیز اکنون به زمین و در جای خود نشسته‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در بیابان غفلتند همه
مرگ همچون شبان و خلق رمه
صدر عالم ، بهاء دین نعمه
زادک الله رایع النعمه
ظلمتی دید عیش تو ،لیکن
بیدالله تنجلی الظلمه
در دل از درد چون زنی آتش ؟
[...]
شیر پاسان پاسگاه رمه
لاف شیی ازو زدند همه
چه عجب گر به گوش جان همه
آید از سر غیب این کلمه
در شناعت درآمدند همه
آن مریدان بیخبر چو رمه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.