بس تازه و تری چمن آرای کیستی
نخل امید و شاخ تمنای کیستی
روز آفتاب روزن و بام که می شوی
شبها چراغ خلوت تنهای کیستی
رنگت چو بوی دلکش و بویت چو روی خوش
حوری سرشت من گل رعنای کیستی
گل این وفا ندارد و گلزار این صفا
ای لاله ی غریب ز صحرای کیستی
حالا ز غنچه ی دل ما باز کن گلی
در انتظار وعده ی فردای کیستی
ای گل ز شرم دامن پاک تو در عرق
از جویبار چشم گهر زای کیستی
چون من به بند عشق تو صد ماهر و اسیر
تو زلف داده تاب بسودای کیستی
بزمی پر از پریست فغانی تو در میان
دیوانه ی کدامی و شیدای کیستی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت یک شخص خاص است که شاعر با پرسش‌های گوناگون تلاش می‌کند تا هویت و ماهیت آن فرد را دریابد. شاعر از ویژگی‌های ظاهری و باطنی آن شخص صحبت می‌کند و با احساساتی عمیق به توصیف عشق و وابستگی خود می‌پردازد. او با استفاده از تصاویری همچون گل و نخل و چراغ، به تجلی عشق و امید اشاره می‌کند و از حالتی از حیرت و شگفتی در برابر زیبایی و رازآلودگی معشوق خود سخن می‌گوید. شاعر در نهایت به این نتیجه می‌رسد که در جستجوی شناخت عمیق‌تری از محبوب خود است.
هوش مصنوعی: بسیار سرزنده و تازه‌ای، ای کسی که مانند درخت نخل نماد امید هستی و شاخ و برگ آرزوها را در خود داری.
هوش مصنوعی: در روز روشنایی و زندگی، جایگاه تو بر بام آسمان است؛ اما در شب، وقتی تنها هستی، چه کسی را در درون خود می‌بینی که به تو نور می‌دهد؟
هوش مصنوعی: رنگت زیبا و دلنواز است و بویت همچون عطر خوش یک پری است. زیبایی من به تو مربوط می‌شود و حالا می‌خواهم بدانم تو کیستی.
هوش مصنوعی: این گل وعده وفا ندارد و این باغ هم صفای واقعی ندارد. ای لاله‌ی تنها، تو از کدام صحرا آمده‌ای؟
هوش مصنوعی: اکنون از دل پر از آرزوی ما گلی بزن، که در انتظار وعده فردا هستی تو کیستی؟
هوش مصنوعی: ای گل، به خاطر شرم تو، دامن پاکت از اشک‌ها تر شده است. از چشمانت مانند جویباری که مروارید می‌زاید، چه کسی هستی؟
هوش مصنوعی: وقتی من به خاطر عشق تو گرفتار هستم و به زلف تو وابسته شده‌ام، بنابراین تو چه کسی هستی که این‌قدر مرا جذب کرده‌ای؟
هوش مصنوعی: مهمانی پر از زیبایی است و تو در این جمع دیوانه‌وار، به دنبال چه کسی هستی و شیفته‌ی کدامین فردی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دل، سپند آتش سودای کیستی؟
خرمن به باد داده و رسوای کیستی؟
در محفلی که موج پریزاد می زند
آیینه دار حسن دلارای کیستی؟
در پوست، رستخیز قیامت فکنده ای
[...]
ای موج گل نوید تماشای کیستی؟
انگاره مثال سراپای کیستی؟
بیهوده نیست سعی صبا در دیار ما
ای بوی گل پیام تمنای کیستی؟
خون گشتم از تو باغ و بهار که بوده ای؟
[...]
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.