چه باشد عاشقی خود را به غم‌ها مبتلا کردن
به صد خون جگر بیگانه‌ای را آشنا کردن
چه حاصل زین همه افسانهٔ مهر و وفا یارب
چو نتوان در دل سنگین او یک ذره جا کردن
ز گرد راه خوبان می‌فشاندم دامن تقوی
چه دانستم که روزی خواهم آن را توتیا کردن
اگر صد سال افتم چون گدایان بر سر راهش
هم آن دشنام خواهد داد و من خواهم دعا کردن
من و دردی به روی درد و داغی بر سر داغی
که بی‌دردی بود در عشق تدبیر دوا کردن
به جای قطره گوهر در کنارم ریختی دیده
اگر ممکن شدی از گریه تغییر قضا کردن
فغانی کمترین بازی‌ست در عشق نکورویان
جفا از بی‌وفایان دیدن و نامش وفا کردن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان دردها و غم‌های عاشقی و ناکامی‌های آن می‌پردازد. شاعر از عشق و محبت سخن می‌گوید و می‌پرسد که چه فایده‌ای دارد که در عشق به غم‌ها مبتلا شویم و تلاش کنیم که عشق‌مان را به کسی شناسانده و او را تحت تأثیر قرار دهیم، در حالی که او حتی یک ذره محبت در دلش ندارد. شاعر به ناامیدی‌اش از عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی اگر سال‌ها به عشق مبارزه کند، باز هم ممکن است فقط دشنام بشنود و هیچ نتیجه‌ای نگیرد. او به دردهای عمیق عاشقانه اشاره می‌کند و می‌گوید که گاهی حتی گریه هم نمی‌تواند تغییری در سرنوشتش ایجاد کند. در نهایت، شاعر به این نکته می‌رسد که نیکوکاران واقعی در عشق کم‌اند و معمولاً درد و جفاهای بی‌وفایان را تجربه می‌کنند، در حالی که وفا را فقط به نام می‌شناسند.
هوش مصنوعی: عاشق شدن و خود را در غم‌ها غرق کردن چه فایده‌ای دارد، وقتی که با هزار درد و رنج، کسی را که برای ما غریبه است، آشنا و نزدیک کنیم.
هوش مصنوعی: این بیت به بیان درد و ناکامی در عشق می‌پردازد. در آن گفته می‌شود که تلاش برای جا کردن حتی یک ذره محبت و وفا در دل کسی که سنگین و بی‌احساس است، بی‌فایده است. به عبارت دیگر، هیچ نتیجه‌ای از داستان‌های عاشقانه و وفاداری به دست نمی‌آید چون قلب آن شخص غیرقابل نفوذ و سرد است.
هوش مصنوعی: من از مسیر نیکان دامن تقوی را می‌افشردم و نمی‌دانستم که روزی نیاز خواهم داشت تا از آن بهره‌برداری کنم و آن را به کار ببرم.
هوش مصنوعی: اگر صد سال هم به مانند گدایان در کنار راه او بیفتم، باز هم او به من دشنام خواهد داد و من همچنان برای او دعا خواهم کرد.
هوش مصنوعی: من دچار دردی هستم و روی آن درد، داغی دیگر بر سر دارم؛ در حالی که کسی که در عشق بی‌درد است، سعی می‌کند برای درمان این دردها چاره‌ای بیابد.
هوش مصنوعی: به جای اینکه انگشت شماری از گوهرها را در کنار من بریزی، اگر می‌توانی از شدت اشک و گریه خود تغییر در سرنوشت ایجاد کنی.
هوش مصنوعی: تحمل درد و رنج عشق به محبوبان زیبا، کم‌اهمیت است، زیرا اینکه از بی‌وفایی و خیانت其他ان رنج بکشیم و آن را وفاداری بنامیم، بی‌معناست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شب عیدست می باید در میخانه وا کردن
بمی خشکی زهد روزه داران را دوا کردن
صراحی گر چنین پیوسته خواهد در سجود آمد
بیک شب طاعت سی روز را خواهد قضا کردن
ز ماه عید بی ابروی ساقی کار نگشاید
[...]
به تدبیر خرد سر پنجه نتوان با قضا کردن
درین دریا به دست بسته می باید شنا کردن
دل غمگین به زور اشک هیهات است بگشاید
به دندان گهر نتوان گره از رشته وا کردن
ز خودداری به دست و پا ره نزدیک می پیچد
[...]
در این محفل ندارد یمن راحت چشم واکردن
پریشانی‌ست مشت خاک را سر بر هوا کردن
اگر یک سجده احرام نماز نیستی بندی
قضای هر دو عالم می‌توان یکجا ادا کردن
مشو مغرور بنیادی که پروازست تعمیرش
[...]
شعار عشق بازان چیست، خوبان را دعا کردن
قفا خوردن، پی افشردن، جفا بردن، وفا کردن
کمال کامرانی در محبت چیست می‌دانی
بتی را پادشاهی دادن و خود را گدا کردن
به چشم پاک بنگر مجمع پاکیزه‌رویان را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.