گنجور

 
میرزاده عشقی

مرا چه کار که یک عمر، آه و ناله کنم؟

که فکر مملکت شش هزار ساله کنم!

وطن پرستی، مقبول نیست در ایران

قلم بیار، من این ملک را قباله کنم

من التزام ندادم که گر، در این ملت

نبود حس وطن دوستی، اماله کنم!

بگو به کیر خر آماده باش و حاضر کار

به مادر وطنت، زین سپس حواله کنم!

سزای مادر این ملک، انگلیس دهد!

چرا ز کیر خر آنقدر استماله کنم!