ای خردمند اگر همی خواهی
که شوی شهره در نکو کاری
جهد کن تا غلام و خدمتکار
بیش از ابناء جنس خود داری
زانکه روزی یک بیک ایزد
میدهد در کمی و بسیاری
نان ز دیوان غیرشان مجراست
وز تو مشهور آدمی ساری
میدهندت بنان و جامه خویش
در مهمات این جهان یاری
برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.
ای خردمند اگر همی خواهی
که شوی شهره در نکو کاری
جهد کن تا غلام و خدمتکار
بیش از ابناء جنس خود داری
زانکه روزی یک بیک ایزد
میدهد در کمی و بسیاری
نان ز دیوان غیرشان مجراست
وز تو مشهور آدمی ساری
میدهندت بنان و جامه خویش
در مهمات این جهان یاری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به خردمندانی اشاره دارد که می‌خواهند در کارهای نیک مشهور شوند. شاعر به آنها توصیه می‌کند که تلاش کنند تا خدمتکاران و غلامانی بیشتر از کسانی که هم‌جنس خودشان هستند داشته باشند. زیرا روزی در اندازه‌های کم و زیاد از سوی خداوند به انسان داده می‌شود و شایستگی انسان به چگونگی برخورد با دیگران و محبوبیت او در جامعه بستگی دارد. همچنین، او تأکید می‌کند که در کارهای مهم دنیا، کمک و یاری از طرف دیگران می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
هوش مصنوعی: ای انسان دانا، اگر می‌خواهی در کارهای نیک شناخته شوی و در بین مردم نام‌آور باشی، باید به خوبی و نیکی قدم برداری.
هوش مصنوعی: تلاش کن که خدمتکاران و غلامان بیشتری نسبت به هم‌نوعانت داشته باشی.
هوش مصنوعی: زیرا که خداوند در یک روز می‌تواند به کسی نعمت‌های فراوانی بدهد یا او را در تنگدستی قرار دهد.
هوش مصنوعی: نان از دست دیگران به ما می‌رسد و از توست که نام و شخصیت آدمی در جهان شناخته می‌شود.
هوش مصنوعی: در مواقع دشواری و مهم زندگی، به تو کمک می‌کنند و امکانات و نعمت‌های خود را در اختیارت می‌گذارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به خدایی که آفرین کرده ست
زیرکان را به خویشتن داری
که نیرزد به نزد همت من
ملک هر دو جهان به یک خواری
ای فلک نیک دانمت آری
کس ندیدست چون تو غداری
جامه ای بافیم همی هر روز
از بلا پود و از عنا تاری
گر دری یابیم زنی بندی
[...]
گفت خضرم ز راه غمخواری
کای فرو مانده در گرفتاری
تا کی از عشق تو کشم خواری؟
تا کی از هجر تو کنم زاری ؟
چند با من جفا کنی آخر ؟
شرم بادت ازین جفا گاری
زان دو زلف چو ابر پیوسته
[...]
با من اندر گرفته‌ای کاری
کان به عمری کند ستمکاری
راستی زشت می‌کنی با من
روی نیکو چنین کند آری
بعد از این هم بکش روا دارم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.